30 Σεπ 2008
25 Σεπ 2008
«Γλιστρώντας πίσω από τη ‘γραμμή των συνόρων’».
Κέντρο Ψυχικής Υγείας ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ
Στις 3 Οκτωβρίου 2008, στις 7μμ, στον Πευκώνα των Αγίων Αναργύρων θα γίνει εκδήλωση-συναυλία με τίτλο:
Στη συναυλία έχουν προσφερθεί να συμμετάσχουν τα συγκροτήματα:
ACTIVE MEMBER, EARTHBOUND, LOST BODIES.
Αφετηρία για την εκδήλωση ήταν η ιστορία ενός νεαρού μετανάστη “χωρίς χαρτιά”, που ξεκίνησε από το Μπάνγκλαντες και ο οποίος, φτάνοντας, μετά από μια μακρά και περιπετειώδη διαδρομή, στην Ελλάδα, εμφανίζει ένα σοβαρό πρόβλημα ψυχικής υγείας, εξαιτίας του οποίου νοσηλεύεται στο ΨΝΑ. Μετά από μια παρατεταμένη νοσηλεία, μόνος και χωρίς κανένα υποστηρικτικό πλαίσιο, με την επικοινωνία μαζί του (ακόμα και στις συνεντεύξεις με τους θεράποντες) να γίνεται με τα λίγα αγγλικά που μιλούσε, βλέπει ότι το “όνειρο” για μια δουλειά, μέσω της οποίας θα μπορούσε να βοηθήσει την οικογένεια του, γίνεται, πλέον, “άπιαστο” και ζητάει να επιστρέψει στην πατρίδα του.
Το ΨΝΑ καλύπτει τα έξοδα δύο μελών του προσωπικού του για να τον συνοδεύσουν στο μακρινό ταξίδι πίσω στο Μπάνγκλαντες.
Μια ιστορία που μιλάει για εκατοντάδες χιλιάδες και εκατομμύρια παρόμοιες ιστορίες, για τη ζωή στην παγκόσμια “συνοριακή περιοχή”, “χωρίς χαρτιά”, χωρίς δικαιώματα, για το πώς ο ρατσισμός προκαλεί σοβαρά προβλήματα ψυχικής υγείας - με το “όνειρο για την επιβίωση” να καταλήγει, συχνά, όχι μόνο στο βυθό της θάλασσας, αλλά και στο ψυχιατρείο.
Μιλάει, επίσης, για τις τρομερές ελλείψεις σε υπηρεσίες κατάλληλες ν’ “ακούσουν”, να “κατανοήσουν” και ν΄ αντιμετωπίσουν τον “ένα στους δέκα” από τους κατοίκους αυτής της χώρας, σύμφωνα με τη γλώσσα και τον πολιτισμό του οποίου είναι φορέας.
22 Σεπ 2008
ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΑΚΟΥΣΑΤΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!...................
ΜΕΙΝΕΤΕ ΜΟΝΙΜΩΣ ΟΝ LINE ΣΤΟ MUSIC BODIES BLOG , ΑΛΛΑ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ΣΤΟ LOST BODIES BLOG, ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΕΤΕ ΛΙΑΝ ΣΥΝΤΟΜΩΣ LOST LIVE ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΠΑΤΑΓΟ !!!!!!!
ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΜΟΥ ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
19 Σεπ 2008
Mode Plagal
Οι Mode Plagal είναι ένα συγκρότημα που χρησιμοποιώντας την τεχνοτροπία της jazz, δημιούργησαν ένα ξεχωριστό μουσικό ιδίωμα, με αναφορές κατά κύριο λόγο στην ελληνική παραδοσιακή μουσική αλλά και σε βυζαντινούς ήχους, βαλκανικούς, αφρικάνικους, funky, groovy, rock, blues ρυθμούς και σε πολλά άλλα στοιχεία που υπάρχουν στην μουσική τους ως επιρροές. Ακροβατώντας με μαεστρία ανάμεσα σε όλα αυτά τα στοιχεία και συνδυάζοντάς τα με τον αυθορμητισμό και το κέφι τους -βασικό στοιχείο του ύφους της δουλειάς τους- έχουν καταφέρει να παράγουν ένα δικό τους μουσικό ιδίωμα και έναν αναγνωρίσιμο πλέον ήχο.
Από το 1990 που πρωτοεμφανίστηκαν ως σχήμα μέχρι σήμερα, οι Mode Plagal έχουν διαγράψει μια σταθερή ανοδική πορεία, λειτουργώντας συλλογικά ως γκρουπ με αυτόνομη μουσική φύση και θέση, δικαιώνοντας τον χαρακτηρισμό.
Οι τρεις μουσικοί, Θοδωρής Ρέλλος σαξόφωνο, Κλέων Αντωνίου κιθάρα και Τάκης Κανέλλος ντραμς, ιδρύουν τους Mode Plagal το 1990. Το 1995 προστίθεται στο αρχικό τρίο ο Αντώνης Μαράτος μπάσο και εκδίδουν στην Ano Kato στη Θεσσαλονίκη το πρώτο τους άλμπουμ "Mode Plagal".
Το 1998 κυκλοφορούν στην Λύρα το δεύτερο άλμπουμ "Mode Plagal II", με την συμμετοχή του ΄Αγγελου Πολυχρόνου κρουστά.
Ο δίσκος μπαίνει στο ετήσιο Top 100 των World Music Charts Europe 2000, στο Νο 96.
Το 2001 κυκλοφορούν στην Λύρα το τρίτο άλμπουμ τους "Mode Plagal III", με την συμμετοχή του Μάνου Σαριδάκη πλήκτρα και του Florian Mikuta πλήκτρα, -ο οποίος συμμετέχει έκτοτε στις ζωντανές εμφανίσεις- και guests τέσσερις σπουδαίες γυναικείες φωνές, τις Γιώτα Βέη, Σαβίνα Γιαννάτου, Ελένη Τσαλιγοπούλου και Θεοδοσία Τσάτσου.
Ο δίσκος ψηφίζεται στο Νο 13 του Top 20 των World Music Charts Europe τον Μάρτιο 2002, και στο Νο 33 του Top 100 της ίδιας χρονιάς.
Το 2003, σε συνεργασία με το παραδοσιακό σχήμα Βόσπορος από την Τουρκία, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Νικηφόρου Μεταξά, κυκλοφορεί από την Hitch Hyke το άλμπουμ "Του Βόσπορου το Πέρα", με νέες συνθέσεις καλλιτεχνών και από τα δύο σχήματα, σε ποίηση Γιώργου Σεφέρη, Τάκη Συρέλλη και Βασιλικής Παπαγεωργίου, η οποία και ερμηνεύει τα τραγούδια.
Οι Mode Plagal έχουν συνεργαστεί επί σκηνής κατά καιρούς με πολλούς καλλιτέχνες, και πιο πρόσφατα με την Ελένη Τσαλιγοπούλου (1999-2000), με τον Βόσπορο (2001-2), την Γιώτα Βέη και τον Βασίλη Σκουλά (2001), τον Διονύση Σαββόπουλο (2002-3).
΄Εχουν εμφανιστεί σε αμέτρητες μουσικές σκηνές, κλαμπ και φεστιβάλ σε ολόκληρη την Ελλάδα, μεταξύ των οποίων τα Φεστιβάλ Κόμικς της Βαβέλ στο Γκάζι, το Jazz Weekend Festival στην Ιερά οδό, το Μέγαρο Μουσικής, το 1ο & 2ο Ethnic & Jazz Festival στην Αθήνα, to Gaia Festival στην Θεσς/κη, καθώς επίσης και σε πολλά φεστιβάλ στο εξωτερικό, μεταξύ άλλων στα : 5ο Euro-Syrian Jazz Festival στην Δαμασκό, στη Σμύρνη και την Κωνσταντινούπολη σε συνεργασία με τον "Βόσπορο" για το έτος Σεφέρη, στη Χάγη, το ΄Αμστερνταμ, την Ουτρέχτη και το Ρότερνταμ με το "Φανάρι της Ανατολής", στο Barbican Theatre του Λονδίνου στα πλαίσια του Greece in Britain, στην Ισπανία, στο Βέλγιο, στο περίφημο Paradiso Club στο ΄Αμστερνταμ, στο Nijmegen/Ολλανδία, στο Fringe Bath Festival, στο Cardiff και στο Queen Elisabeth (Αγγλία), κλπ.
΄Εχουν πάρει όλα αυτά τα χρόνια πάμπολλες υμνητικές κριτικές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το μουσικό περιοδικό fRoots (Αγγλία) τους είχε το 2002 δισέλιδο αφιέρωμα ως "...το πιο πρωτοπόρο σχήμα της ελληνικής παραδοσιακής σκηνής", το Modern Drummer (Αμερική) χαρακτήρισε τον πρώτο τους δίσκο ως "...ό,τι καλύτερο έπεσε στα χέρια μας εδώ και καιρό, ανεξάρτητα από προέλευση...", ενώ κριτικές και σχόλια για το γκρουπ υπάρχουν σε διάφορα sites στο δίκτυο.
Κομμάτια τους έχουν συμπεριληφθεί σε διεθνείς συλλογές της world σκηνής, όπως στο ισπανικό "Grecia - De Oriente y de Occidente", (το "Γω στα Ξένα"), στο "The Rough Guide to the Music of Greece" - ("Πικροδάφνη"), στη συλλογή του fRoots - 2002, (το "Φεγγαράκι"), κ.ά.
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε φλάουτο στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης με τον Tone Takahashi, θεωρητικά με τον Γιώργο Ζερβό και Βυζαντινή μουσική με τον Νικηφόρο Μεταξά στην Κωνσταντινούπολη, όπου και συνεργάστηκε με το συγκρότημα «Βόσπορος».
Παίζει σαξόφωνο από το 1980, συμμετέχοντας με διάφορα σχήματα σε φεστιβάλ, συναυλίες και εμφανίσεις σε κλαμπ στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
΄Εχει ηχογραφήσει για το ραδιόφωνο, την τηλεόραση, θεατρικές και χορευτικές παραστάσεις και για τον κινηματογράφο.
Συνθέσεις του υπάρχουν στους δίσκους:
«Το πρωί και το βράδυ» (Lyra 1991) με τον Μιχάλη Σιγανίδη
«Mode Plagal” (Ano Kato records, 1995) με τον Κλ. Αντωνίου και τον Τ. Κανέλλο
“Acid Free”, (Ano Kato records, 1985-1992) με τους Β. Ντάλλα, Γ. Μελάκη, Π. Μπενετάτο
«Πυρός Αιθήρ» (Legend, 2000)
Βόσπορος & Mode Plagal, “Του Βοσπόρου το Πέρα» (Hitch Hyke 2003)
Γεννήθηκε στο Sidney στην Αυστραλία. Σπούδασε θεωρητικά στο Ελληνικό Ωδείο, κιθάρα με τον Χαράλαμπο Εκμετζόγλου, και έκανε μαθήματα αρμονίας με τον Μιχάλη Τραυλό. Από νεαρή ηλικία συμμετέχει σε διάφορα σχήματα σαν τραγουδιστής και κιθαρίστας.
Πρωτοεμφανίστηκε με δική του σύνθεση στους αγώνες τραγουδιού Κέρκυρας του Μάνου Χατζιδάκι. ΄Εχει ηχογραφήσει για τα μουσικά εργαστήρια του Γ’ προγράμματος του Μιχάλη Γρηγορίου.
Συνεργάστηκε σε συναυλίες και ηχογραφήσεις με πολλούς και διαφορετικούς μουσικούς και συνθέτες όπως οι Λένα Πλάτωνος, Νίκος Πορτοκάλογλου, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Ορφέας Περίδης, Κρίστη Στασινοπούλου, Δημήτρης Μαραγκόπουλος, Δημήτρης Πουλικάκος, ΄Αλλα Μαντάτα, Echo Tatoo, Way 2 Go, Σελάνα, Ζωρζ Πιλαλί, Πλάτωνα Aνδριτσάκη, Ayako Hirakata, Mandata Sound, κ.ά.
Συνθέσεις του υπάρχουν στους δίσκους :
«Αγώνες Τραγουδιού Κέρκυρας» 1981
«Mode Plagal” (Ano Kato records, 1995)
Θεοδοσία Τσάτσου, « Κόκκινο» (Minos Emi, 2002)
Βόσπορος & Mode Plagal, “Tου Βοσπόρου το Πέρα» (Hitch Hyke 2003)
Dubient (Hitch Hyke 2003) Dubient (Hitch Hyke 2003)
Γεννήθηκε το 1960 στον Πειραιά
Συνεργάστηκε με τους : Anti Troppau Council, Μάνο Χατζιδάκι, Δημήτρη Πουλικάκο, ΄Αλλα Μαντάτα, Μιχάλη Σιγανίδη, Μαρίζα Κωχ, Ηρακλή Πασχαλίδη, Νίκο Πορτοκάλογλου, Νότιο ΄Ηχο, Τάκη Μπαρμπέρη, Ορφέα Περίδη, Φανάρι της Ανατολής, Αλκίνοο Ιωαννίδη, Ξύλινα Σπαθιά, Σωκράτη Μάλαμα κ. ά.
΄Εχει συνθέσει μουσική για το Μουσικό Εργαστήρι του Γ’ Προγράμματος, για τις θεατρικές παραστάσεις «Φαύστα» του Μποστ και «Κύκλωπας» του Ευριπίδη, καθώς και για την ταινία «Δρόμοι και Πορτοκάλια» της Αλίκης Δανέζη Knutsen.
Συνθέσεις του υπάρχουν στους δίσκους :
Βόσπορος & Mode Plagal, “Του Βοσπόρου το Πέρα» (Hitch Hyke 2003)
Γεννήθηκε το 1968 στην Αγγλία. ΄Εκανε φλάουτο με τον Δημήτρη Φωτόπουλο, Jazz με τον Δημήτρη Ζαφειρέλλη, σύνθεση και αντίστιξη με τον Χάρη Ξανθουδάκη και θεωρία της μουσικής με τους Μηνά Αλεξιάδη και Παναγιώτη Αδάμ. Εδώ και δέκα περίπου χρόνια ασχολείται με παραδοσιακά έγχορδα (ούτι και σάζι), καθώς και με τα κρουστά.
Είναι μέλος των Mode Plagal από το 1994 όπου αρχικά έπαιζε κρουστά, ενώ από το 1996 παίζει ηλεκτρικό μπάσο.
΄Εχει συνεργαστεί με τους : Ορφέα Περίδη, Μιχάλη Σιγανίδη, Φανάρι της Ανατολής, Ζωρζ Πιλαλί, Μουσικό Θίασο. Επίσης έχει συμμετάσχει ως μουσικός στις θεατρικές παραστάσεις «Ελίζα» - ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, «Στο ΄Ονομα της Ελένης» - καλλιτ. Εταιρία ΑΡΓΩ (Αιμιλία Υψηλάντη) και «Λυσιστράτη» - Εθνικό Θέατρο.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΟΛΥΧΡΟΝΟΥ
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977. Σπούδασε πιάνο σε πολύ μικρή ηλικία στο Ωδείο Χαϊμαντά. Φοίτησε στο Μουσικό Γυμνάσιο και Λύκειο Παλλήνης : με τους Μάριο Μαυροειδή και Γιάννη Αρβανίτη (μαθητές του Σίμωνα Καρρά) σάζι, ούτι, τζουρά και Βυζαντινή Μουσική. Με τον Βαγγέλη Καρίπη, κρουστά. Με τον Πέτρο Κούρτη, μοντέρνα κρουστά.
΄Εχει συμμετάσχει σε ηχογραφήσεις παραδοσιακής μουσικής για το Αρχείο Ελληνικής Μουσικής και σε δίσκο του Αλκίνοου Ιωαννίδη.
΄Εχει συμμετάσχει σε συναυλίες των : Αλκίνοου Ιωαννίδη, Νίκου Μαμαγκάκη, Παντελή Θαλασσινού, Πέτρου Δουρδουμπάκη, με το γκρουπ Ανατολική Πόλις, κ.ά.
Είναι μέλος των Mode Plagal από το 1997.
FLORIAN MIKUTA
Γεννήθηκε στην Ρουμανία (Valea Praxovei), σε οικογένεια παραδοσιακών Ρουμάνων μουσικών, και σύντομα καλλιέργησε μια προτίμηση για την μαύρη μουσική. ΄Αρχισε να παίζει πιάνο στην ηλικία των 14 ετών και πολύ σύντομα ξεκίνησε να παίζει με παραδοσιακές και σύγχρονες μπάντες στην Ρουμανία και Ουγγαρία, όπου συναντήθηκε με σημαντικούς παραδοσιακούς Ρουμάνους και τσιγγάνους μουσικούς (Constantin Dulca, Mikie Cretu, Florin Martin, Lakatos Ion) και μελέτησε την τέχνη του αυτοσχεδιασμού. Από το 1994 ζει και εργάζεται στην Ελλάδα. ΄Εχει συνεργαστεί με jazz και blues σχήματα (Nick and the Backbone), και με τους Phil Guy, Angela Brown, Nick Gravenites, Nelie Travis, John Hammond.
Είναι μέλος των Mode Plagal από το 2000.
ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΑΣΥΛΟ
Πάει μια μέρα ένας, σε μια Τράπεζα στην αρμόδια υπάλληλο να ανοίξει λογαριασμό.
Πελ. Θέλω πολύ γρήγορα ν' ανοίξω λογαριασμό.
Υπ. Ένα λεπτό και θα σας εξυπηρετήσω.
Πελ. Τι λες μωρή πουτάνα βιάζομαι σου λέω
Υπ. Σας παρακαλώ κύριε πως μιλάτε έτσι;
Πελ. Αι γ….. μωρή, βιάζομαι σου είπα.
Ο διευθυντής του καταστήματος ακούει την φασαρία και πάει να δει τι γίνεται.
Δι. Τι συμβαίνει; γιατί φωνάζετε και βρίζετε κύριε;
Πελ. Εγώ κύριε Διευθυντά κέρδισα χθες το τζάκ ποτ στο τζόκερ και ήρθα σήμερα ν' ανοίξω λογαριασμό.
Δι. Και σας καθυστερεί αυτή η πουτάνα;
12 Σεπ 2008
πληροφορίες χρήσιμες....
H απόσταση ανάμεσα στις δύο ράγες των σιδηροδρομικών γραμμών στις ΗΠΑ είναι 4 πόδια και 8,5 ίντσες (143,5 cm). Μάλλον παράξενος αριθμός.
Γιατί άραγε έχει επιλεγεί το συγκεκριμένο διάκενο;
Διότι ο σιδηρόδρομος στις ΗΠΑ κατασκευάστηκε με τον τρόπο που είχε κατασκευαστεί ο σιδηρόδρομος στην Αγγλία, από Αγγλους μηχανικούς που μετανάστευσαν, και οι οποίοι θεώρησαν ότι θα ήταν καλή σκέψη, επειδή θα επέτρεπε να χρησιμοποιηθούν υπάρχουσες ατμομηχανές από την Αγγλία.
Και τότε, γιατί οι Αγγλοι κατασκεύασαν τις ατμομηχανές τους έτσι;
Διότι οι πρώτες σιδηροδρομικές γραμμές κατασκευάστηκαν από τους ίδιους μηχανικούς που κατασκεύαζαν τραμ, στο οποίο χρησιμοποιούσαν ήδη το συγκεκριμένο διάκενο.
Kαι γιατί αυτό το διάκενο στο τραμ;
Διότι οι κατασκευαστές του τραμ ήταν και κατασκευαστές αμαξών, που χρησιμοποιούσαν τα ίδια εργαλεία και τις ίδιες μεθόδους.
Και γιατί οι άμαξες έχουν αυτό το διάκενο;
Διότι, παντού στην Ευρώπη, και στην Αγγλία, οι δρόμοι είχαν λούκια για τους τροχούς των αμαξών και ένα διαφορετικό διάκενο θα προκαλούσε
διαρκώς βλάβες στους άξονες.
Και γιατί τα λούκια απέχουν τόσο μεταξύ τους;
Διότι οι πρώτες μεγάλες οδοί στην Ευρώπη είχαν κατασκευαστεί από τους Ρωμαίους, με σκοπό να μετακινούνται εύκολα οι λεγεώνες τους. Οι πρώτες άμαξες ήταν οι πολεμικές άμαξες των Ρωμαίων. Οι άμαξες αυτές ήταν ιππήλατες: τις τραβούσαν δύο άλογα, τα οποία κάλπαζαν δίπλα-δίπλα και έπρεπε να απέχουν μεταξύ τους, ούτως ώστε το ένα άλογο να μην ενοχλεί το άλλο κατά τον καλπασμό. Προκειμένου να εξασφαλίζεται η σταθερότητα της άμαξας, οι τροχοί δεν έπρεπε να είναι ευθυγραμμισμένοι με τα ίχνη των αλόγων, ενώ δεν έπρεπε να είναι και πολύ απομακρυσμένοι, έτσι ώστε να αποτρέπονται τα ατυχήματα κατά την διασταύρωση δύο αμαξών στην ίδια οδό.
Ιδού λοιπόν η απάντηση στο αρχικό μας ερώτημα!
Το διάκενο στις ράγες των Αμερικανικών σιδηροδρόμων εξηγείται, αφού 2.000 χρόνια νωρίτερα, σε μιαν άλλη ήπειρο, οι ρωμαϊκές άμαξες κατασκευάζονταν ανάλογα με το φάρδος που έχουν τα καπούλια δύο αλόγων.
Και τώρα, το κερασάκι στην τούρτα: Υπάρχει και μια προέκταση αυτής της ιστορίας με το διάκενο στις ράγες και τα καπούλια των αλόγων.
Αν δει κανείς το Αμερικανικό διαστημικό λεωφορείο στην εξέδρα εκτόξευσής του, μπορεί να παρατηρήσει δύο πλευρικές δεξαμενές καυσίμων που είναι στηριγμένες εκατέρωθεν της κεντρικής δεξαμενής.
Η εταιρεία Thiokol κατασκευάζει αυτές τις δεξαμενές στο εργοστάσιό της στην Γιούτα. Θα ήθελαν να τις κάνουν μεγαλύτερες, αλλά οι δεξαμενές αποστέλλονται σιδηροδρομικώς στο σημείο εκτόξευσης. Η σιδηροδρομική γραμμή μεταξύ του εργοστασίου και του Ακρωτηρίου Κανάβεραλ περνά από μια σήραγγα, κάτω από τα Βραχώδη Όρη. Αυτή η σήραγγα περιορίζει το μέγεθος των δεξαμενών στο πλάτος που έχουν τα καπούλια δύο αλόγων.
Έτσι, το πλέον εξελιγμένο μεταφορικό μέσον του κόσμου, το διαστημικό λεωφορείο, εξαρτάται από το φάρδος του κώλου ενός αλόγου. Οι τεχνικές προδιαγραφές και η γραφειοκρατία είναι αθάνατες! Επομένως, την επόμενη φορά που θα βρεθείτε να κρατάτε στα χέρια σας παράξενες προδιαγραφές και θα αναρωτιέστε ποιος κώλος τις επινόησε, θα έχετε θέσει το σωστό ερώτημα.
11 Σεπ 2008
Γίνεται που λετε η δίκη για τον Bin Landen και βγαίνει αθώος!
Εκεί λοιπόν που βρίσκονται στο δικαστήριο ο Bin, o Bush και ο αντιπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πετάγεται ένα τζίνι από το πουθενά!
Τους βλέπει, και τους λέει:
- Αφού είσαστε τρεις, θα έχετε από μία ευχή ο καθένας!
Λέει λοιπόν πρώτος ο αντιπρόσωπος:
- Εγώ θέλω να κάνεις όλη την Ευρώπη ζάπλουτη! Από παντού να τρέχει πετρέλαιο, να έχει το υπέδαφός της χρυσάφι και ουράνιο, και όλα τα καλά του Θεού...
(Θεός φυλάξει! Μετά αντί για την Ανατολή θα χτυπάνε εμάς οι αμερικάνοι!)...
Κάνει το τζίνι "ΦΟΥΠ"!
- Όλα εντάξει! Όπως τα είπες έγιναν!"
Πάει λοιπόν στον Bush και τον ρωτάει τι θα ήθελε να κάνει για αυτόν. Λέει ο Bush:
- Θέλω να σηκώσεις ένα τεράστιο τείχος γύρω από την Αμερική! Να μην μπορούν να μας κάνουν επιθέσεις, και κανείς να μην μπορεί να μας πειράξει!
Πάλι το τζίνι κάνει ένα ΦΟΥΠ!
- Έτοιμο και αυτό!
Τελευταίο αφήνει τον Bin...
Ο Bin ρωτάει λοιπόν το τζίνι...
- Δεν μου λες; Πως ακριβώς είναι αυτό το τείχος της Αμερικής;
Του λέει το τζίνι:
- Είναι 50 χιλιόμετρα ψηλό, και γύρω-γύρω από την Αμερική. Τίποτα δεν μπορεί να μπει μέσα, και τίποτα δεν μπορεί να βγει έξω!
Του λέει ο Bin:
- Ωραία... γέμισέ το με νερό τώρα...
7 Σεπ 2008
"ΗΧΟΣ ΚΑΙ HIFI" (τεύχος 152, Νοέμβριος 1985)
ΚΩΣΤΑΣ : Εμείς στις πρώτες συναυλίες που είχαμε κάνει το '81-'82, δεν είχαμε πανκ κοινό απο κάτω. ’σχετος κόσμος ήταν οι περισσότεροι, αλλά γινόταν χαμός. Το δικό μας κοινό δημιουργήθηκε το '82, την εποχή που παίζαμε στην Αρετούσα.
ΛΟΥΗΣ : Υπηρχε κοινό απο τους Παρθενογένεσις.
Κ: Ναι, αλλά το κοινό των Παρθενογένεσις δεν ήταν στην ίδια φάση με το μετέπειτα κοινό. Ήταν πρώτα πρώτα "μεγάλοι" 25ρηδες. Ήταν άτομα γύρω απο το Remember. Δούλευαν σαν φωτομοντέλα. Αργότερα πήραν άλλες κατευθύνσεις. Απλώς μόλις βγήκε το '82 ένας πανκ κόσμος θέλανε να το παίξουν σαν πατέρες, ενώ στην πραγματικότητα αυτά τα άτομα δεν ήταν τίποτα. Αλλά για να ξαναγυρίσουμε στο μουσικό χώρο, οι "Παρθενογένεσις" ήταν το πρώτο, όχι πανκ, αλλά μπορούμε να πούμε new wave συγκρότημα.
ΓΙΑΝΝΗΣ: Εγώ πιστεύω ότι ήταν πανκ.
Κ: Τα πρώτα πανκ συγκροτήματα ήταν οι Homicide και οι Magic De Spell.
Γ: Και οι Dark Shadows που έπαιζαν το '80 στο Σπόρτιγκ με τον Γιώργο Πουλικάκο και τον Σιδηρόπουλο. Νομίζω παίζανε ρέγγε-πανκ. Οι Magic De Spell είχαν βγάλει το πρώτο πανκ σιγκλάκι στην ελλάδα. Αυτοί ήταν οι πρωτοπόροι της κίνησης.
Λ: Και ο Μπελτέκας που ήταν σε στυλ Iggy Pop και Stranglers. Ήταν και αυτός new wave.
Κ: Μετά ήρθαν οι Ανυπόφοροι και μετά εμείς. Θα ανοίγαμε μάλιστα το πρόγραμμα των Παρθενογένεσις το '80, αλλά διαλύσανε και δεν έγινε η συναυλία.
Λ: Την ίδια εποχή με τους Ανυπόφορους ήταν και ένα συγκρότημα απο το Παγκράτι οι Εσκουλαπιους. Μετά απο εμάς ήρθαν οι ’ουσβιτς και οι Guilotine. Ας μην ξεχνάμε και τους Birthward.
Κ: Μετά σκάσανε οι νεοπάνκηδες. Γενιά Του Χάους το '82 και Αδιέξοδο το '83.
Γ: Στη συναυλία του Γκύζη, το καλοκαίρι του '82, εμφανίστηκαν οι Stress, οι Soldiers Of Anarchy, μετέπειτα Ex-Humans, οι Ανυπόφοροι και τελευταίοι οι ’ουσβιτς, τη στιγμή που ήρθε η αστυνομία. Κι ακόμα οι Captain Νέφος στην πρώτη τους ουσιαστική εμφάνιση. Απο τότε καθιερώθηκαν. Ήταν ωραίοι, έπαιζαν κάτι σαν τους Talking heads. Ήταν και ένα συγκρότημα που ανέβηκε να πάιξει ροκ και έφαγε αυγά.
Κ: Μετά απο αυτούς βγήκαμε εμείς με τον αρμονίστα των Παρθενογένεσις, τον Μπιλι. Ξέρεις μέσα απο τους Stress έχουν περάσει δυο παλιά μέλη των Παρθενογένεσις, ο αρμονίστας και ο κιθαρίστας ο Τόμυ που σημερα παίζει στους X-Mandarina Duck.
ΓΝΩΡΙΣΑ ΚΑΤΙ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΣΤΗ "ΖΑΙΡΑ" ΤΟ '84 ΠΟΥ ΛΕΓΟΤΑΝ POLLUTION ΚΑΙ ΕΙΧΑΝ ΠΑΙΞΕΙ ΚΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΣΤΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΣΤΟΥ ΓΚΥΖΗ ΣΑΝ NIPPLE ERECTORS (ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΜΙΑΣ ΧΡΗΣΗΣ, ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ)
Λ: Υπήρχαν πολλά συγκροτήματα, αλλά έμεναν στα λόγια, ότι θα φτιάξουν συγκρότημα με το τάδε όνομα. Λίγοι είχαν κάνει εμφανίσεις.
Κ: Οι Stress υπήρχαν σαν ιδέα απο το '79. Είμασταν τότε 15-16 χρονών. Το '80 κάναμε τις πρώτες πρόβες και το φθινόπωρο την πρώτη μας εμφάνιση στη Χαλκίδα. Οι ουσιαστικές όμως εμφανίσεις ξεκίνησαν στην Αργυρούπολη το '81. Εκεί ήταν όλοι οι φίλοι μας, εκεί κάναμε το όνομα μας. Είμασταν το πρώτο συγκρότημα που βγήκε στις συνοικίες και έπαιξε κάτι διαφορετικό. Υπήρχε τότε κατεστημένο απο δυο τρία συγκροτήματα που μονοπωλούσαν την περιοχή απο Αργυρούπολη μέχρι Ηλιούπολη, Γλυφάδα, Βούλα και έπαιζαν όλα διασκευές, τα κλασσικά κομμάτια, Satisfaction, Smoke on the water, σε κάθε συναυλία τα ίδια και τα ίδια. Την πρώτη φορά που πήγαμε να παίξουμε μας κατεβάσανε κάτω οι φρικάδες. Είχαμε βγεί με αρβύλες, πέτσινα λεοπαρδαλέ πανελόνια, μαλλιά όρθια και μας είχανε στη μπούκα. Τη δεύτερη φορά τους είπαμε "παιδιά εμείς μπορεί να μην παίζουμε, αλλά τουλάχιστον παίζουμε δικά μας κομμάτια" και ο κόσμος σηκώθηκε και χόρεψε, υπήρξε ανταπόκριση, είχαμε και ελληνικό στίχο. Μόλις τελειώσαμε βγήκε ένα συγκρότημα απο αυτά τα κατεστημένα και είπε στον κόσμο, ότι τώρα θα ακούσετε καλή μουσική, δεν πρέπει να ακούτε ότι και ότι και σηκώθηκε ο κόσμος και έφυγε σαν να τους έλεγε "αφού παίζετε καλή μουσική παίξτε τη μόνοι σας". Δηλαδή καταφέραμε και επικοινωνήσαμε με τον κόσμο.
Λ: Τότε δεν χρησιμοποιούσαμε τη λέξη πανκ. Όταν μας ρωτούσαν λέγαμε εμείς παίζουμε δική μας σοκ μουσική, παίζουμε σοκ εν ρολ. Θέλαμε να σοκάρουμε, να πούμε δυο τρια πραγματα. Ο Φραγγίσκος ξετύλιγε ένα πανό με συνθήματα κι έλεγε στον κόσμο που καθόταν απο κάτω "παρακαλώ φύγετε απο κοντά, γιατί οταν παίζουμε μπορεί να σας συμβεί οποιοδήποτε απρόοπτο". Και δεν φεύγανε και είχαμε συνέχεια τραυματισμούς.
Κ: Πηδάγαμε μέσα στο κοινό.
Λ: Υπάρχει ταινία που δείχνει το Γιάννη να έχει πέσει πάνω στο μικρόφωνο και να κάνει σαν την τσίτα στη ζούγκλα και τον Κώστα να πέφτει σαν αεριωθούμενο στον κόσμο μαζί με το μπάσο του.
Κ: Ουκ ολίγα δόντια είχανε σπάσει.
Γ: Αυτά γινόντουσαν το '82 στη Σοφίτα και στο τέλος έβγαινε ο Ηρακλής και έλεγε "ποιος ξέρει να φτιάχνει καρέκλες". Και παρόλο που γινόντουσαν αυτές οι φάσεις με έπαιρνε ο Ηρακλής την άλλη μέρα τηλέφωνο και μου έλεγε σας έχω κανονίσει να παίξετε την Παρασκευή. Ήταν το μόνο κλαμπ που κοίταξε να προωθήσει τα ελληνικά συγκροτήματα.
ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΤΙ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΠΟΥ ΠΑΙΖΑΤΕ ΣΤΗΝ ΑΡΕΤΟΥΣΑ ΚΑΝΑΤΕ ΚΟΝΤΡΕΣ ΜΕ ΤΙΣ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΤΑΞΙΑΡΧΙΕΣ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΑΖΕΨΕΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΚΟΣΜΟ;
Λ: Το Skylab που παίζανε οι Μουσικές Ταξιαρχίες ήταν δίπλα στην Αρετούσα. Ένας τοίχος μας χώριζε. Μια φορά μάλιστα που είχαμε παίξει με μηχανήματα 200Watt, έρχεται ο καταστηματάρχης του Skylab και ο ντράμερ απο τις Ταξιαρχίες και λέει "χαμηλώστε ρε παιδιά, μας έχετε ταπώσει". Παίζαν οι Ταξιαρχίες και ακούγονταν μέσα η δικιά μας μουσική. Εκείνο τον καιρό ήταν ήδη γνωστοί, κάτι με τη δίκη της Καρδίτσας, κάτι με τους στίχους τους και μάζευαν πολύ κόσμο. Γινόταν λοιπόν μια ουρά έξω απο το Skylab και μια ουρά έξω απο την Αρετούσα για μας. Ο κόσμος που περνούσε ήξερε για τις Μουσικές Ταξιαρχίες αλλά δεν μπορούσε να καταλάβει για ποιο συγκρότημα περίμενε η διπλανή ουρά. Και να σκεφτείς ότι σε αυτούς είχε δυο κατοστάρικα το εισητήριο και σε μας ένα, κι όποιος δεν είχε έμπαινε με ένα πενηντάρικο και εμείς δεν παίρναμε φράγγο και μάλιστα πληρώσαμε και απο την τσεπη μας για τα μηχανήματα.
Κ: Την εποχή της Αρετούσας που ήταν το πρώτο ατόφιο πανκ μαγαζί μετά το Παρανόιντ, γινόταν χαμός μέσα. Εκεί πρωτοπαίξαμε στις 13 Φεβρουαρίου το '82 μαζί με τους Αουσβιτσ και τους Guilotine. Εκεί έμπαιναν σχεδόν μόνο πανκ άτομα. Στην Αρετούσα όταν παίξαμε τη δεύτερη φορά τα σπάσανε όλα. Παίζαμε με το φόβο να μην μας έρθει κανένα μπουκάλι στο κεφάλι. Είχαμε γίνει ένα με το κοινό. Ο κόσμος φώναζε "Stress destroyers-Stress destroyers". Σκάγανε μπουκάλια στους καθρέφτες του μπαρ.
Γ: Ο μπάρμαν ήταν μεθυσμένος και έλεγε πάρτε μπύρες, πάρτε μπύρες...
Κ: Εν τω μεταξύ το μαγαζί το μεταχειρίζονταν πάνκηδες. Ο ιδιοκτήτης ερχόταν κάθε δυο μέρες και του δίναν τα λεφτά.
ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΤΟΣΟ ΕΚΛΕΙΝΕ ΜΕΤΑ ΤΑ ΣΠΑΣΙΜΑΤΑ.
Λ: Ε ναι, αφού γινόταν της πουτάνας. Είχαν φτάσει στο σημείο να γκρεμίσουν έναν ολόκληρο τοίχο. Ξηλώσανε και τα υδραυλικά. Την πρώτη μέρα έγινε επισκευή. Μετά το δεύτερο σπάσιμο το κάνανε σκυλαδικο.
Γ: Ήταν ένα γενικό πνεύμα που επικρατούσε εκείνη την εποχή. Και η συναυλία στου Γκύζη ήταν επεισόδιο. Αρκεί μόνο να θυμηθώ ότι εγώ μπήκα απο το παράθυρο και βγήκα απο το παράθυρο. Μπήκα απο κει για να μην πληρώσω και βγήκα όταν ήρθαν οι μπάτσοι.
Κ: Κι όμως δεν υπήρχε θέμα παρεξήγησης. Είμασταν όλοι ένα, δεν είχαμε πλακωθέι ποτέ μεταξύ μας. Τότε ήταν πολύ πιο αγνή η φάση. Περπατάγαμε στο δρόμο, κι άμα βλέπαμε κανένα πάνκη, χαιρετιόμασταν με ενθουσιασμό κι ας μην τον ξεραμε. Σε κάθε συναυλία έβλεπες αγκαλιές και φιλιά λες και είμασταν χαμένοι σύντροφοι που ξαναβρεθήκαμε. Τώρα κοιτάνε ο ένας τον άλλο και λένε "τον δέρνεις αυτό το ξενέρωτο;"
ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΠΟΡΣΩΠΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΚΗΝΕΣ ΕΞΑΛΛΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ, ΑΝ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΕΙΧΑΝ ΝΟΗΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΚΦΥΛΙΣΤΟΥΝ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΚΛΙΜΑ ΠΑΙΔΙΑΣΤΙΚΟΥ ΧΑΒΑΛΕ ΟΙ STRESS ΗΔΗ ΑΠΟ ΤΟ '81 ΑΝΕΜΙΖΟΥΝ ΣΤΙΣ ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ ΤΟΥΣ ΕΝΑ ΠΑΝΟ ΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΟΙΡΑΖΟΥΝ ΠΡΟΚΥΡΗΞΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥΣ. ΣΤΟ ΠΑΝΟ ΑΥΤΟ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΦΡΑΣΕΙΣ ΟΠΩΣ "ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ", "ANTI-WAR", "USA-RUSSIA ARE YOUR ONLY ENEMIES", "ANTI-DRUG". ΔΗΛΑΔΗ ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ ΟΙ CRASS ΗΤΑΝ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΓΝΩΣΤΟΙ ΕΔΩ, ΥΠΗΡΧΕ ΕΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΠΟΥ ΕΥΘΥΓΡΑΜΙΖΟΤΑΝ ΧΩΡΙΣ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΜΕ ΕΝΑ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕ ΤΗ ΝΕΑ ΤΟΤΕ ΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΚ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ.
Λ: Αυτό το πανό έγινε όταν πήραμε τον Φραγγίσκο, στην τρίτη μας συναυλία, το '81 στην Αργυρούπολη. Εκφράζει δικές μας καθαρά ιδέες που τις είχαμε συνειδητοποιήσει απο τότε. Τα συνθήματα ήταν γραμμένα πάνω σε ένα σεντόνι. Το απλώναμε σε κάθε συναυλία και κάθε φορά όλο και κάποιος ανέβαινε πάνω στο πάλκο που παίζαμε, το 'παιρνε, το 'κανε μπέρτα κι έφευγε και τον κυνηγάγαμε μετά να του το πάρουμε. Τώρα πια δεν βγαίνουμε με πανό, αλλά οι ιδέες μας δεν άλλαξαν.
ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΟΜΩΣ ΑΛΛΑΞΑΝ. ΠΟΛΛΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΑ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΑΝ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΑΝΚ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΣ ΟΠΩΣ ΠΡΙΝ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΑΚΟΜΗ. ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΟΤΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΑΝΟΙΞΕ ΕΝΑΣ ΔΡΟΜΟΣ ΣΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΠΑΝΚ ΚΙ ΟΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΒΑΔΙΖΕΙ ΕΠ' ΑΠΕΙΡΟ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ; Η ΜΗΠΩΣ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΕΠΟΧΙΑΚΗ ΜΟΔΑ;
Γ: Γνωρίζω ότι εξελίσσεται αυτός ο χώρος. Αν και όταν φτιαχτηκε το '76 νομίσανε ότι θα πεθαινε κι ότι δεν ήταν τίποτα παραπάνω απο ένα εποχιακό κίνημα, όπως π.χ. οι νεορομαντικοί. Πάντα λένε ότι πεθαίνει, αλλά άμα προσέξει κανείς βρίσκει διάφορα κινήματα μέσα στον ίδιο χώρο, που δείχνουν ότι εξελλίσεται. Αρχίζει στην Αγγλία, ξαφνικά παρακμάζει στην Αγγλία και βγαίνει στην Αμερική και βγαίνει συγχρόνως και σε όλο τον κόσμο. Η Αγγλία δεν βγάζει συγκροτήματα αυτή τη στιγμή, αλλά η Αμερική έχει είκοσι σε κάθε γειτονιά.
Λ: Και λένε ότι το πρόβλημα της Β.Ιρλανδίας θα λυθεί μέσα απο τα 10.000 πανκ συγκροτήματα που διαθέτει!
ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΔΗΛΑΔΗ ΟΤΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΧΩΡΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΜΕΝ ΝΑ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΖΕΤΑΙ, ΑΛΛΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΕΝΑ ΒΑΣΙΚΟ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΑΝΟΙΞΕ ΜΙΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ;
Κ: Ναι, ας πούμε το δρόμο του αυθορμητισμού. Να μην κάνεις πράγματα κλεισμένα σε κλισέ. Το πανκ είναι αυθορμητισμός. Αυτό δεν σημαίνει να παίζεις άτεχνα. Μπορεί να παίζεις με πολλή τέχνη και να βγαίνει αυθόρμητα , να μην βγαίνει κονσερβοκούτι.
Γ: Οι Dead Kennedys π.χ ξέρουν πολύ καλά να παίζουν τα όργανά τους, αλλά παρόλα αυτά είδες τι μπορεί να γίνει σε μια συναυλία τους.
Λ: ’κουσες τα κομμάτια μας στην καινούρια εγγραφή, το "’βουλο Ον" κλπ. ’μα τ' ακούσεις σε μια συναυλία καταλαβαίνεις ότι δεν έχουν καμμιά σχέση με αυτά που έχουμε γράψει.
Κ: Στο στουντιο δε νιώθουμε ελεύθεροι, δεν μπορούμε ούτε καν να κινηθούμε γιατί θα ακουστεί απο το μικρόφωνο. Λείπει το στοιχείο του αυθορμητισμού που λέγαμε.
ΜΗΠΩΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΙΔΙΑ ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΡΟΚ ΕΝ ΡΟΛ;
Κ: Ναι και το πανκ είναι νομίζω η πιο αγνή πρόταση του ροκ εν ρολ. Δεν είναι ούτε ο μπλιτζάς ούτε ο ντισκάς.
ΤΟ ΑΣΤΕΙΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΟ '55, ΟΤΑΝ ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΔΙΑΔΙΔΕΤΑΙ ΑΥΤΗ Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑ, ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΧΟΡΕΥΕΙ ΡΟΚ ΕΝ ΡΟΛ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΑΝΑΛΟΓΟ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥ ΝΤΙΣΚΑ. ΤΟΥ ΑΡΕΣΕΙ Ο ΧΟΡΟΣ, ΟΙ ΚΙΝΗΣΕΙΣ, ΤΟ ΝΤΥΣΙΜΟ. Η ΑΛΗΤΙΚΗ ΖΩΗ ΜΕ ΓΚΟΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ Η ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΚΙ Η ΞΕΓΝΙΑΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ.
Γ: Ναι, αλλά οι κοινωνικές συνθήκες απο τότε άλλαξαν. Σήμερα δεν είναι επαναστατικό να κάνεις ένα πάρτυ ή να βουτήξεις το αυτοκίνητο του μπαμπά σου και να πάς στο Πόρτο Ράφτη.
ΣΗΜΕΡΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ. ΤΟ ΡΟΚ ΕΝ ΤΩ ΜΕΤΑΞΥ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΥΘΟΡΜΗΤΙΣΜΟ ΠΛΟΥΤΙΣΤΗΚΕ ΜΕ ΝΕΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ. ΕΝΑ ΝΕΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ. ΕΣΕΙΣ Π.Χ. ΕΧΕΤΕ ΔΗΛΩΣΕΙ ΟΤΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΣΑΣ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΘΙΞΕΤΕ ΥΠΑΡΚΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ, ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΚΙ ΟΧΙ ΝΑ ΛΕΤΕ ΙΣΤΟΡΙΟΥΛΕΣ. ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΑΣ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΣΤΕ; ΜΗΠΩΣ Η ΚΑΚΗ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ Η ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΟΤΙ ΕΙΣΤΕ ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΙ Η ΑΝΙΚΑΝΟΠΟΙΗΤΟΙ ΣΤΗ ΖΩΗ;
Γ: Η δική μου παιδική ηλικία ήταν πολύ αρμονική, δεν μου 'λειψε τίποτα, ήμουν ευτυχισμένο παιδί. Συμβαίνει όμως το εξής : Σου δίνουν την εικόνα ενός όμορφου κόσμου, μιας όμορφης παιδικότητας, κι όταν μεγαλώσεις συνειδητοποιείς ότι υπάρχει κι άλλη πλευρά της ζωής.
Κ: Σε μεγαλώνουνε μέσα σε μια ουτοπική σκέψη ότι ο κόσμος είναι καλός, θα σε δεχτεί με ανοιχτές αγκάλες και δεν σε προετοιμάζουν ούτε οι γονείς ούτε το σχολείο, δεν σου λένε ότι μπορεί να φας και κανένα χαστούκι στη ζωή.
Γ: Νομίζεις ότι οι άνθρωποι είναι ιδανικοί και ωραίοι και βγαίνεις στο δρόμο κι έρχεται ένας και σε χτυπάει και λες "μα... γιατί, τι του έκανα;"
Κ: Η περπατάς και βλέπεις ανθρώπους με κομμένα πόδια να ζητιανεύουν και λες "γιατί αυτός εκεί;" Τι φταίει; Ο ίδιος ή το κοινωνικό σύστημα; Κι έτσι σχηματίζονται οι πρώτες ρωγμές στην ωραία εικόνα του κόσμου. Αν όμως δεν έχεις συνείδηση βλέπεις τις αδικίες και προσπερνάς ασυγκίνητος.
Γ: Όλοι οι άνθρωποι έχουν συναισθηματισμό. Δε νομίζω ότι μένουν ασυγκίνητοι, απλά αδιαφορούν.
ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ, ΠΟΥ ΛΕΜΕ, ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΕΠΕΙΔΗ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΚΟΙΤΑΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ. ΑΠ' ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΟΜΩΣ ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΡΟΚ ΕΝ ΡΟΛ, ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ, ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΚΙ ΑΥΤΟ ΣΕ ΜΙΑ ΑΤΟΜΙΚΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ, "ΚΟΙΤΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ, ΓΙΝΕ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΣΟΥ". ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ΟΤΙ Η ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΡΟΚ ΕΙΝΑΙ Η ΑΤΟΜΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΙ ΟΧΙ Η ΟΜΑΔΟΠΟΙΗΣΗ. ΠΩΣ ΣΥΜΒΙΒΑΖΕΤΑΙ ΛΟΙΠΟΝ ΑΠ' ΤΗ ΜΙΑ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ; ΙΣΩΣ Η ΑΝΤΙΦΑΣΗ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΗ, ΠΑΝΤΩΣ ΘΕΛΕΙ ΠΟΛΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ. ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΡΟΤΕΙΝΕ ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΤΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΑΤΟΜΙΚΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΤΟΜΙΣΜΟ. ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΣΤΟ ΥΠΑΡΚΤΟ (ΚΙ ΟΧΙ ΣΤΟ ΙΔΕΑΤΟ) ΡΟΚ ΣΥΝΑΝΤΑΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ. ΤΟ ΡΟΚ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ ΑΓΓΕΛΙΚΟ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ.
Κ: Νομίζω ότι με βάση το προσωπικό σου κριτήριο μπορείς να κάνεις τις επιλογές σου.
ΔΗΛΑΔΗ ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ ΤΟΥ ΡΟΚ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ;
Γ: Εννοείται πως όχι! Υπάρχουν πολλές τάσεις και τόσα πολλά συγκροτήματα. Ας πάρουμε το θέμα της εμπορικότητας. Σε τι μπορεί να διαφέρει ο πατέρας μου, που εργάζεται για τα χρήματά του, για να αυξήσει τις καταθεσεις του στην τράπεζα, απο έναν ροκ καλλιτέχνη που κάνει την ίδια δουλειά; Είναι λοιπόν ίδιος με τον πατέρα μου, ο ίδιος καλοβολεμένος αστός, ο ίδιος κεφαλαιοκράτης. Κι ακριβώς αυτός ήταν ένας λόγος της ύπαρξης του πανκ. Γιατί πλέον δεν υπήρχε διέξοδος αφού το χρήμα καταβρόχθιζε όλα, ε κάπου ωσόσο έπρεπε να βρεθεί μια εναλλακτική λύση, κι αυτή η λύση ήταν το πανκ αναγκαστικά.
stress
Το συγκρότημα έκανε τις πρώτες εμφανίσεις του στις αρχες της δεκαετίας του 80 (περίπου το 81-82) και η πρώτη σύνθεση του σχήματος ήταν: Φραγγίσκος Νίνος (φωνή) ο οποίος στη συνέχεια δημιούργησε τους Panx Romana, Λούης Κοντόλης (κιθάρα), Κώστας Δίρβας (μπάσο), Νίκος Πολυχρονόπουλος (τύμπανα) (έκανε και αυτός ένα πέρασμα από τους Panx). Από το γκρουπ έχουν περάσει και οι Γιάννης Παπακώστας (φωνή), Γιάννης Σιαλάκας (φωνή), Γιάννης Καρύδης (τύμπανα), Σπύρος Μανδέλος (κιθάρα) και Τομ Μπουζιάνης.
STRESS-ΛΕΡΟΣ
Hell does exist in someplace
Its name is Leros
That's where they eliminate humans
In the name of science
The electric shocks & the bonds
& their inhumanity
Prisonguard psychiatrists
Dead people in their cells
Hell is Leros
Dafni & Stavroupoli
Objection to the status quo
The retort to order
Scientific rehabilitation
Of a prison society
The psychological problems
Are solved through violence
The only reply
To dangerous persons
Is mental asylums
To preserve the balance
With forgotten figures of Dante's hell
Eyes gazing at nothing at all
Hate pain loss
Without hope for life
Incarcerated in hell
They summon death
There's no future
οι 4 καλογριες....
Παίρνουν ένα βράδυ το τζιπ και την κάνουν για την πόλη . Επιστρέφοντας στο μοναστήρι ξημερώματα σε μια στροφή στο βουνό φεύγει το τζιπ από τον δρόμο, και πέφτουν σε γκρεμό και σκοτώνονται .
Και οι τέσσερις μαζί βρίσκονται στην πόρτα του παραδείσου με τον Αγ. Πέτρο να τις καλωσορίζει
Καλημέρα αδελφές λέει
-Η διαδικασία είναι απλή. Μπείτε η μία πίσω από την άλλη και θα απαντάτε ειλικρινά σε ότι σας ερωτώ.
Τι κακό έχεις κάνει λέει στην πρώτη
Αυτή σκύβει το κεφάλι και λέει χαμηλόφωνα .
-Εγώ Άγιε με την άκρη του δακτύλου μου ακούμπησα ένα ………ανδρικό μόριο
-Δεν είναι τίποτα αυτό τις απαντά . Ξέπλυνε το δάκτυλο σου τρις φορές και πέρνα τις λέει δείχνοντας μία λεκάνη με αγιασμό.
-Εσύ τι κακό έχεις κάνει λέει στην δεύτερη
Κοκκινίζει η δεύτερη και λέει
- Εγώ Άγιε έπιασα…………..ένα ανδρικό μόριο
Δεν είναι τίποτα αυτό τις απαντά . Ξέπλυνε την παλάμη σου τρις φορές και πέρνα τις λέει δείχνοντας την λεκάνη με τον αγιασμό.
- Εσύ τι κακό έχεις κάνει λέει στην τρίτη
- Εγώ , εγώ άγιε να πω πρώτη λέει η τέταρτη
- Με την σειρά σου αδελφή λέει ο άγιος
- Δώσε μου να κάνω γαργάρες γιατί η άλλη θα πλύνει τον κ…ο της
4 Σεπ 2008
ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ
ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ PUNK GROUP ΤΗΣ ΤΟΤΕ ΕΠΟΧΗΣ, έκανε την πρώτη του εμφάνιση το 1982 με την ονομασία «αντικουλτούρα», τελικά λίγο αργότερα άλλαξαν όνομα, κάνοντας το ..."chaos generation" για να καταλήξουν να λέγονται "Γενιά του Χάους".
Το 1983 ο Νίκος Βοσδογάνης (κιθάρα - φωνητικά) αποχωρεί και στο συγκρότημα έρχεται ο Αρης Λαμπίδης στα φωνητικά και ο Χατζόπουλος στην κιθάρα. Από το συγκρότημα αποχωρεί και ο ξαδερφός του (επίσης Νίκος Βοσδογάνης ) στα τέλη του 1984, αφου πρώτα έβγαλαν την κασέτα με τους Αδιέξοδο. ( Τα 2 ξαδέρφια έπαιζαν μέχρι πέρυσι στους Γνώστους-Άγνωστους ).
Συνδημιουργός στην Γενιά του Χάους και μπασίστας για την μεγαλύτερη περίοδο της ύπαρξης του συγκροτήματος, από το 82 - 86, είναι ο Άκης Αμπράζής. Έγραψε τους στίχους για πολλά τραγούδια ( Προκακλυσμιαίες Εικόνες, Λύτρωση, 401, κ.ά. ) και συνθέτει μουσική για τα περισσότερα τραγούδια εκείνης της περιόδου, μαζί με τον Κώστα
Χατζόπουλο. Παίζει στην Διατάραξη και στον πρώτο τους δίσκο και σε 2-3 που κατέληξαν στο Ρέκβιεμ.
Δισκογραφικά, η πρώτη τους εμφάνιση γίνεται το 1986 με ένα LP που ονομαζόταν όπως ακριβώς και το γκρουπ.
Η δεύτερη δισκογραφική τους δουλειά ήρθε τρία χρόνια αργότερα και το όνομα αυτής: «Ρέκβιεμ».
Οι δίσκοι κυκλοφόρησαν από την Δικαίωμα Διάβασης (di-di music!), ενώ εδώ και περίπου 3-4 χρόνια -από την wipe out records- κυκλοφορούν σε ένα cd και οι δύο δουλειές του γκρουπ.
Επίσης πρέπει να αναφερθούμε στην split με τους αδιέξοδο κασέτα "καλή όρεξη" καθώς επίσης και στη συμμετοχή του γκρουπ στη συλλογή Διατάραξη Κοινής Ησυχίας με τα κομμάτια «Μπασταρδοκρατεία» και «Eπιθανάτιος Ρόγχος». Η διάλυση του συγκροτήματος ήρθε λίγο αργότερα από την κυκλοφορία του Ρέκβιεμ.
΄
Το συγκρότημα ήταν ιδιαίτερα ενεργό σχεδόν σε ολόκληρη την δεκαετία του 80, δίνοντας συναυλίες, δυναμικό παρόν σε καταλήψεις κτλ δημιουργώντας μαζί με 3-4 ακόμη σχήματα μια υποτυπώδη, μα σημαντική εγχώρια πανκ σκηνή. Οι δυσκολίες που αντιμετώπισε ένα σχήμα περίπου 20 χρόνια πριν, κινούμενο στο περιθώριο, σίγουρα είναι πολύ μεγαλύτερες από αυτές που τα σχήματα σήμερα μπορούν να επικαλεστούν.
«Όταν ο κλόουν του τσίρκου, αυτοκτόνησε πάνω στη σκηνή, όλοι νομίσαν ότι ήταν μέρος του σόου και γελάσανε ακόμη πιο πολύ»
Ειδική αναφορά πρέπει να γίνει στον Θοδωρή Ηλιακόπουλο ο οποίος ήταν ο στιχουργός, συνθέτης, τραγουδιστής και ντραμερ του συγκροτήματος. Το ύφος του συγκροτήματος ήταν αυτό ακριβώς που ονομάζουμε επιθετικό πανκ με έντονο αντιεξουσιαστικό στίχο και τραγούδια συνθήματα που συνθλίβουν τις υπαρκτές κοινωνικές δομές: «Δεν είναι δημοκρατία αυτή, δεν είναι ελευθερία αυτή, είναι μόνο μία …ΜΠΑΣΤΑΡΔΟΚΡΑΤΙΑ».
Οι «Γενιά του Χάους» γράφουν τραγούδια ενάντια σε κάθε εξουσία, σε κάθε αρχή, γίνονται ριζοσπαστικοί, ανατρεπτικοί, κάνουν ερωτήματα και επικαλούνται συναισθήματα που μιλούν σε όλους… Η Γενιά του Χάους δεν φαίνεται απλά να παίζει με την μουσική της, οι κανόνες είναι γνωστοί αλλά το γκρουπ δεν φαίνεται να νοιάζεται και πολύ για αυτούς, λέει ότι έχει να πει με όποιο κόστος κι αν υπάρχει… Το συγκρότημα φλερτάρει με το περιθώριο αλλά το κίνημα που λεγόταν πανκ κάπως έτσι ήταν, δεν μιλάμε για μόδα, μιλάμε για ολόκληρη κουλτούρα…
Στη δεύτερη δουλειά του το συγκρότημα διατηρώντας πάντα το ύφος του και «ντύνοντας» την ανατρεπτική «ποιήση» του Θ. Ηλιακόπουλου, χρησιμοποιεί κάποιους πιο μεταλλικούς ήχους, και πάλι όμως το αποτέλεσμα παραμένει το ίδιο: Απλές φόρμες παραμόρφωσης στο έπακρο, στίχοι δυναμίτης, μινιμαλιστικά μουσικά θέματα και καθαρή πανκ νοοτροπία.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΥΠΟΠΡΟΪΟΝΤΑ
Απλώνουμε γύρω μας τη μαύρη σημαία
Αφήστε ήσυχη τη νεολαία
Μέσα από το κόμμα σου και τις παρατάξεις
Ο ρατσισμός το μόνο που έχεις να αντιτάξεις
Εσείς οι εραστές της σάπιας εξουσίας
Εμείς οι βιαστές της απάθειας και ησυχίας
Με ποιο δικαίωμα θα μας καταδικάσεις;
Πρόβατο πολύχρωμο το κεφάλι σου θα σπάσεις
Πόρνες, πρεζάκηδες, πανκς, αναρχικοί
Θάβεις αλύπητα οποιαδήποτε ψυχή
Σκέψου όμως πως τους έφτιαξες εσύ
Και η παραφροσύνη βασίλεψε στη γη.
Ο αρχηγός σε πρόσταξε τον κόσμο αυτό να αλλάξεις
Τους εξωκομματικούς αμέσως να πατάξεις
Το κόμμα είναι της ζωής σου ο σκοπός
Και θα 'θελες να γίνει της Ελλάδας ο φρουρός
Μακριά από αυτά στεκόμαστε χωρίς να τα κοιτάμε
Να ζήσουμε ανενόχλητοι το μόνο που ζητάμε
Στο αίμα μια εξέγερση μπορείς να καταπνίξεις
μα αυτό που έχουμε μέσα μας ποτέ δεν θα το σβήσεις
Καμικάζι, χούλιγκανς, τσαντάκηδες, "νονοί" (χα χα!)
Στήστε τους στον τοίχο είναι πολύ κακοί
ή στα ψυχιατρεία ίσως είναι τρελοί
Ρώτα τον λιποτάκτη να σου πει για τη ζωή.
