άρπα τη ρε καραγκιόζη

Αν το πάτωμα που το σώμα της έπεσε, ήταν το πάτωμα πλάστιγγας, πολύ αμφιβάλλω αν ό δείκτης της θα είχε το κουράγιο να δώσει την παραμικρή ένδειξη. Ίσως μια ανεπαίσθητη κίνηση της βελόνας δεξιά αριστερά, δείχνοντας απλώς την απορία της ή σαν κάποιος να παίζει με τις διαβαθμίσεις της για να δει πως λειτουργεί.
Το βλέμμα της καθόλου άδειο αλλά ακίνητο, καρφώθηκε στο διπλωμένο στα τέσσερα, επτά καρό που σοφά τοποθετημένο εκεί, έπαιρνε τα λάθη του πατώματος ή του τραπεζιού κάτω από το τέταρτο πόδι του.
Αίμα δεν βγήκε καθόλου, πράγμα που σχολιάστηκε από τους ιατροδικαστές, οι οποίοι δεν ήξεραν ότι γνώριζε και είχε δεχτεί τη συμφωνία που από πάντα έκαναν το πάτωμα και η σκόνη για να έρθει αυτός o νωπός πολτός με τα χοντρά υφασμάτινα κρόσσια του και την κίνηση μπρος πίσω να δροσίζει, xαϊδεύοντας τη ράχη του.
Κι αυτό βέβαια ήξερε να ανταποδίδει.
O ήλιος ίσα-ίσα που έφτανε μέχρι το νεροχύτη έτσι όπως έπεφτε από το παράθυρο και ήταν αυτή η ώρα που διάλεξε για να πατήσει τη σκανδάλη για να μην τρομάξει απ' αυτόν τον ξερό κρότο όλο το σπίτι που στο κάτω-κάτω τόσο αγαπούσε. Μόνο ένας τρελός Θα πυροβολούσε νυχτιάτικα.
Από αυτό το παράθυρο, παρακολουθούσε ώρες τον μεταλλικό στύλο του σήματος της τροχαίας και ιδίως το σημείο όπου τα παιδιά πιάνονται με την παλάμη τους για να κάνουν γύρους παίζοντας μετά το σχόλασμά τους.
Σαφώς και δεν ακουμπούσε στο αλουμίνιο του παραθύρου. Τα μισούσε τα αλουμίνια. Μια φορά της δάγκωσαν γερά τα χέρια, τα δάχτυλα της πρήστηκαν και οι μαστόροι δεν κατάλαβαν γιατί τα άλλαξε αφού δεν είχαν πρόβλημα.
Σκέφτηκαν, κάτι δεν πάει καλά και κούναγαν το κεφάλι τους με νόημα.
Όμως εκείνη είχε εξασκηθεί και όλες τις αιχμές που της πέταγαν τις έπιανε στον αέρα σαν σκύλος που παίζει και τις άφηνε πάλι στα πόδια του αποστολέα κουνώντας την ουρά της, σαν εκρηκτικός μηχανισμός που επιστρέφεται.
Γαμώ το παρκετόπανό σου γαμώ, είπε o μπάτσος που έκανε μια φοβερή πιρουέτα πριν σαβουρδηχτεί στο ντουλάπι της κουζίνας που πάνω στον πάγκο του ένα ξεχασμένο τσιγάρο - μάλλον του ιατροδικαστή- είχε αφήσει ένα καφέ σημάδι και μία άκρια από λαδωμένο και κιτρινισμένο χαρτί.

lost bodies (2002)