δεν μπορώ να κοιμηθώ μα ονειρεύομαι
ταξιδεύει η σκέψη σταματάει σε σένα
ένα τοίχος γλυκός τα χείλη σου
μα περνάει η ώρα κοιτάς το ρολόι σου
σηκώνεσαι και φεύγεις ξανά
και δε μπορώ να σε σταματήσω.
Είσαι η θάλασσα και είμαι η ακτή.
Περπατώ μα δεν ξέρω που πάω.
Περπατώ και όλοι οι δρόμοι οδηγούν σε σένα.
Μα χάνομαι.
Τα φώτα όλα είναι σβηστά
τα χέρια μου και αυτά τυφλά
φωνάζω εσένα με ακούνε όλοι
με κοιτάζουνε με λένε τρελό.
Μα στα αλήθεια είμαι για σένα
πρωινή σιωπή, μια στιγμή μια ζωή
και είσαι η κραυγή του δάσους τη νύχτα
ο άνεμος κάτω απ' τη φτερούγα μου.
Περπατώ μα δεν ξέρω που πάω.
Περπατώ και όλοι οι δρόμοι οδηγούν σε σένα.
Μα χάνομαι.
Χάνομαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου