Kein Zurück

Weißt du noch, wie es war
Kinderzeit... wunderbar...
Die Welt ist bunt und schön.
Bis du irgendwann begreifst
dass nicht jeder Abschied heißt
es gibt auch ein Wiedersehen
 
Immer vorwärts, Schritt um Schritt ... Es geht kein Weg zurück!
Und Was jetzt ist, wird nie mehr ungeschehen.
Die Zeit läuft uns davon, Was getan ist, ist getan.
Was jetzt ist, wird nie mehr so geschehen.
 
Ein Wort zuviel im Zorn gesagt
einen Schritt zu weit nach vorn gewagt.
Schon ist es vorbei.
Was auch immer jetzt getan
was ich gesagt habe, ist gesagt
und was wie ewig schien ist schon Vergangenheit.
 
Ach, und könnt' ich doch nur ein einziges Mal die Uhren rückwärts drehen,
denn wie viel von dem, was ich heute weiß, hätte ich lieber nie gesehen.
 
Dein Leben dreht sich nur im Kreis
so voll von weggeworfener Zeit
und deine Träume schiebst du endlos vor Dir her.
Du willst noch leben irgendwann
doch wenn nicht heute, wann denn dann...?
Denn irgendwann ist auch ein Traum zu lange her.

Θυμάσαι ακόμα πώς ήταν…
χρόνια παιδικά… υπέροχα…
όμορφος κόσμος, χρωματιστός.
Μέχρι που κάποια στιγμή συνειδητοποιείς
πως δεν υπάρχει «επανειδείν»
σε κάθε αποχαιρετισμό.
Πάντα μπροστά… βήμα βήμα… δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής!
Ό, τι σήμερα υπάρχει, δεν θα υπάρξει ξανά
ο χρόνος μας προσπερνά, ό, τι έγινε, έγινε
ό, τι σήμερα υπάρχει, δεν θα υπάρξει ξανά…
Μια λέξη που ειπώθηκε στο θυμό επάνω
ένα βήμα που πήγε ακόμα πιο μακριά.
Πάει, έγινε πια.
 Ό, τι και να γίνει τώρα
αυτό που είπα, το είπα.
Κι εκείνο που παντοτινό φαινόταν
είναι κιόλας παρελθόν.
Αχ να μπορούσα έστω για μια φορά μονάχα
να γυρίσω πίσω το χρόνο
τώρα που ξέρω πως ό, τι από κείνον γνώρισα
καλύτερα ποτέ μου να μην το ‘χα δει.
Η ζωή σου γυρίζει σ’ ένα κύκλο
γεμάτο από χαμένο χρόνο
και τα όνειρά σου ασταμάτητα σε προσπερνούν.
Θες ακόμα να ζήσεις κάποιες φορές
αλλά αν όχι σήμερα, τότε πότε;
Γιατί, κάποιες φορές ακόμα και τ’ όνειρο κρατάει πολύ…