ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

ΑΣ ΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣΥΓΚΡΑΤΗΣΗ....

Δακρυγόνα και φωτιές σκόρπισαν παντού
Κάθε σπίτι και φωλιά οι μπάτσοι είναι παντού,
Έι!
Δακρυγόνα και φωτιές μεσ' τη γειτονιά
ήρθε η εξέγερση βοηθάτε ρε παιδιά

Δέντρο φωτεινό, καίει λαμπερό,
μήνυμα θα φέρει από το λαό.
Μες στη σιγαλιά ακούμε τρία μπαμ
και κάνει η αγάπη την καρδιά γροθιά.

Δακρυγόνα και φωτιές στο μικρό χωριό
και χτυπάν αλύπητα νέους στο ψαχνό,
Έι!
Δακρυγόνα και φωτιές σκόρπισαν παντού
κι η βουλή απέχει μόλις ένα ντου

Κόκκινες μπογιές, οι πέτρες ειν' πολλές
τα κανάλια δείχνουν τις ίδιες παπαριές
Τρέχουν τα παιδιά, σε κάθε γειτονιά,
φωνάζουνε συνθήματα και σπαν στα πεταχτά

Δακρυγόνα και φωτιές στο εξωτερικό
Κόσμος πολύς στους δρόμους, κάτι τρέχει εδώ,
Έι!
Δακρυγόνα και φωτιές χρειάζεται αλλαγή
Ας δώσουμε στη γη μας ακόμα μια στροφή

How I Could Just Kill A Man

Killing in the name of

38 mm

ANTI

ΞΥΠΝΑΤΕ , ΠΕΘΑΙΝΩ

8 ΧΑΜΕΝΕΣ ΩΡΕΣ

sock and awe-ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΤΟ ΠΑΠΟΥΤΣΙ!

ΜΠΕΙΤΕ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΕΚΤΟΝΩΣΤΕ ΤΗΝ ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΣΑΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑ!!!!!!

ΠΟΣΟ ΑΚΟΜΑ ΘΑ ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ ΤΟΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑ?

ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ ΑΠΟ ΤΙΣ...ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ....

ΡΕΒΕΓΙΟΝΝΝΝΝ

ΒΙΕΤΝΑΜ

αρκετά

οποιαδήποτε ομοιότητα με την πραγματικότητα είναι τυχαία

Νέα Γενιά Υπολογιστών

γενιά του χάους

μπασταρδοκρατία

μάταια

φθίνουσα πορεία σε όλα ....

έτσι και στην μουσική....

ψάχνουμε με τα κυάλια να βρούμε κάτι αξιόλογο αλλά μάταια....

Σίμων Καράς

Ο Σίμων Καράς ήταν Έλληνας νομικός, ιεροψάλτης και μουσικοδιδάσκαλος.

Ο Σίμων Καράς υπήρξε μουσικολόγος και ερευνητής της Ελληνικής μουσικής παράδοσης και κληρονομιάς. Πολλοί θεωρούν ότι χάρη στην πολύχρονη και επίπονη ερευνητική του προσπάθεια διασώθηκε ένα μεγάλο κομμάτι της παραδοσιακής μουσικής, την οποία κατέγραψε σε όλο το φάσμα της ελληνικής επικράτειας.

Γεννήθηκε το 1903 στο χωριό Λέπρεον (Στροβίτσι η παλαιότερη ονομασία) του νομού Ηλείας. Από πολύ νεαρή ηλικία ξεκίνησε η μύηση του στη μουσική, από τον πατέρα του που έπαιζε ταμπουρά και τον ιερέα του χωριού παπα-Στάθη Λαμπρινόπουλο που του έμαθε και τα πρώτα γράμματα και τον ενθάρρυνε να συνεχίσει τις μουσικές σπουδές του.

Ο Σίμων Καράς ήρθε στην Αθήνα το 1921 έχοντας εισαχθεί στη Νομική Σχολή, την οποία τελείωσε χωρίς να πάρει το πτυχίο. Ο ίδιος ξεκίνησε τις προσωπικές του μουσικές σπουδές και έρευνες εκτός του χώρου των οργανωμένων ωδείων, να μελετά τα θεωρητικά έργα των Αρχαίων Ελλήνων, των Βυζαντινών και μεταβυζαντινών συγγραφέων, αναζητά, αποκρυπτογραφεί και ερμηνεύει παλιά μουσικά χειρόγραφα βιβλιοθηκών όπως του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, του Αγίου Όρους της Εθνικής Βιβλιοθήκης κ.α. Έτσι καταφέρνει και γίνεται βαθμιαία ως ένας μοναδικός αυτοδίδακτος μουσικοδιδάσκαλος.

Από το 1931 μέχρι το 1934, ο Καράς ήταν ψάλτης στο εκκλησάκι του Προφήτη Ελισσαίου στο Μοναστηράκι της Αθήνας. Το 1929 είχε ιδρύσει το Σύλλογο προς Διάδοσιν της Εθνικής Μουσικής, στον οποίο ανέπτυξε μέχρι το τέλος της ζωής του μία πολύπλευρη και σημαντική δραστηριότητα, στην ψαλτική τέχνη και στο δημοτικό τραγούδι με Σχολή έξι ετών και εντελώς δωρεάν φοίτηση, την Εκκλησιαστική Χορωδία και τη Μεικτή Χορωδία Εθνικών Τραγουδιών, και τέλος χορευτική ομάδα.

Οι χορωδίες του συλλόγου είχαν πολλές εμφανίσεις στην εκπομπή Ελληνικοί Αντίλαλοι, την οποία παρουσίαζε ο ίδιος ο Σίμων Καράς με θέμα πάντα την παραδοσιακή μουσική από όλη την Ελλάδα, από τη χρονιά ίδρυσης του Ε.Ι.Ρ. (Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας) το 1937 μέχρι το 1972. Έχει εκδώσει εκατοντάδες βιβλία και δίσκους κυρίως από το 1972 και εξής.

Έχει πραγματοποιήσει σε όλη την Ελλάδα καταγραφή των δημοτικών τραγουδιών με κασσετόφωνο τα οποία κυκλοφόρησαν σε δίσκους καθώς επίσης όλες τις Ακολουθίες και τους Ύμνους της Εκκλησίας. Πέθανε το 1999 σε ηλικία 96 ετών.

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

καθημερινές δυσκολίες

third uncle

lost bodies live

ευτυχία

Ένας μπαμπάς κι ο γιος του περνάνε με το αυτοκίνητο μέσα από μια
γειτονιά με εκδιδόμενες. Ο γιος με έκπληξη ρωτάει:
- "Τι κάνουν μπαμπά αυτές οι κυρίες στην άκρη του δρόμου;"
Ο μπαμπάς, κάπως ταραγμένος, απαντά:
- "Πουλούν λίγη ευτυχία, παιδί μου..."
Όταν επιστρέφουν σπίτι, ο μικρός σπάει τον κουμπαρά του, βγάζει 20
ευρώ και γυρνάει στη γειτονιά. Πλησιάζει μια που κάνει πεζοδρόμιο,
της δίνει τα λεφτά και της λέει:
- "Θέλω να αγοράσω λίγη ευτυχία!"
Έκπληκτη η γυναίκα παίρνει τον μπόμπιρα μαζί της, τον ανεβάζει στο
δωμάτιο και του ετοιμάζει τρεις φέτες ψωμί με μερέντα!
Γυρνάει ενθουσιασμένος ο μικρός στο σπίτι:
- "Μπαμπά, πήγα κι αγόρασα λίγη ευτυχία..."
Ταραγμένος ο πατέρας τον ρωτάει τι έγινε ακριβώς...
Κι ο μικρός:
- "Τις πρώτες 2 τις κατάφερα μια χαρά, αλλά στην 3η ήμουν τόσο
χορτασμένος, που μόνο την έγλειψα!"

παραμένουμε

δέσμιοι όχι της οικονομικής κρίσης
αλλά της συνείδησης (απουσία) των ελλήνων...

ΣΑΣ ΘΥΜΙΖΕΙ ΤΙΠΟΤΑ?????......................

Μουσική - φάρμακο και κλινικές εφαρμογές

Σημαντικές μελέτες έχουν δείξει την ευεργετική επίδραση της μουσικής ακρόασης σε επίπεδο π.χ. μονάδας εντατικής θεραπείας. Κατάλληλα επιλεγμένη μουσική, μέσω της χαλάρωσης που προκαλεί, μπορεί να μειώνει τον ρυθμό της αναπνοής, τη συχνότητα του καρδιακού παλμού ακόμη και την αρτηριακή πίεση.

Eχει αποδειχθεί ότι η μείωση της συχνότητας του καρδιακού παλμού και της αρτηριακής πίεσης σχετίζεται με ελάττωση στο αίμα του επιπέδου των ορμονών που σχετίζονται με το στρες, όπως η αδρεναλίνη και η κορτιζόλη, ενώ φαίνεται ότι η χαλάρωση μέσω μουσικής μπορεί να επιδρά ακόμη και στα επίπεδα της αυξητικής ορμόνης και των β-ενδορφινών. Στις παραπάνω μελέτες οι ασθενείς εκτέθηκαν σε μουσική ακρόαση μέσω φορητών συσκευών για δίσκους compact που είχαν συνδεθεί με ακουστικά.

Υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι η συστηματική εφαρμογή της μουσικής ως φάρμακο θα μπορούσε να αποτελέσει συμπληρωματική μορφή θεραπείας κατά τη νοσηλεία π.χ. στεφανιαίων ασθενών, μιας που με πολύ χαμηλό κόστος, αναίμακτα και χωρίς παρενέργειες η μουσική επιτυγχάνει να μειώσει την καρδιακή συχνότητα και την αρτηριακή πίεση - επιθυμητό στόχο που συνήθως επιτυγχάνει η κλασική ιατρική με τη χορήγηση φαρμάκων (π.χ. β-αδρενεργικών αναστολέων). Βέβαια, για την εξαγωγή περισσότερο αξιόπιστων συμπερασμάτων θα απαιτηθούν μεγάλες τυχαιοποιημένες κλινικές μελέτες στις οποίες θα συμμετέχει μεγάλος αριθμός ασθενών και κατά τη διάρκειά τους θα πρέπει να συγκριθεί η ακρόαση μουσικής με τη χορήγηση φαρμάκων.

Συμπερασματικά, τα πορίσματα εμπεριστατωμένης και πρόσφατης έρευνας μας δείχνουν ότι μπορούμε να χρησιμοποιούμε τη μουσική ως συμπληρωματικό θεραπευτικό μέσο παράλληλα με την κλασική ιατρική. Με τη μουσική μπορούμε να προστατεύσουμε την ψυχοσωματική μας υγεία και να διατηρήσουμε εύρυθμη εγκεφαλική λειτουργία, όπως με την υγιεινή διατροφή και τη σωματική άσκηση ελαττώνουμε την πιθανότητα καρδιαγγειακών επεισοδίων. Το αρχαίο ιδεώδες που απαιτούσε τη συμμετοχή της μουσικής στον κορμό της παιδείας δικαιώνεται στον 21ο αιώνα με βάση τα ευρήματα της γνωστικής νευροψυχολογίας και της απεικονιστικής τεχνολογίας.

Eτσι, ο Πλάτων αποδεικνύεται προφήτης αφού στον Τίμαιο, το επιστημονικότερο ίσως έργο του, καθορίζει με ακριβή τρόπο το νόημα της μουσικής: η αρμονία της μουσικής μας δόθηκε από τούς θεούς όχι με στόχο την αλόγιστη ηδονή αλλά με σκοπό να επιβάλλουμε τάξη στις ταραγμένες κινήσεις της ψυχής μας και να τις κάνουμε να μοιάζουν στο θείο πρότυπο.

Σημείωση:

1. Ο όρος μουσική φάρμακο χρησιμοποιήθηκε για να αποδώσει ελληνικά τον διεθνή επιστημονικό όρο mosic medicine που έχει αποδοθεί στο αντικείμενο αυτό. Ο αντίστοιχος όρος για την ενεργό η βιωματική μουσικοθεραπεία είναι active mosic therapy.

Βιβλιογραφία:

Dileo, Ch., (επιμ.), «Μosic Therapy and Medicine: Theoretical and Clinical applications», american Mosic Therapy association Inc, 1999.

Δρίτσας, Α., (επιμ.), «Mουσικοκινητικά Δρώμενα ως Θεραπευτική Αγωγή», Αθήνα 2003.

Peretz, I., «Listen to the Brain: a perspective on mosical emotions» στο «Mosic and Emotion», Joslin, Sloboda (επιμ.), 2001.

Dritsas, a., «The Brain Speaks: a Biological approach to Mosical Emotions, The Impact of art on Homan Behavior» στο «The Homan Predicament II, Ecological Dynamics and Homan Natore» Dennis V. Razis MD (επιμ.), Αθήνα 2003.

μην το πλύνει κανείς

σήμερα στη μουσική σκηνή "μακάρι"

άλλη μία μέρα μουσικού ταξειδιού......

ΕΤΣΙ ΠΕΦΤΟΥΝ ΤΑ ΓΚΟΜΕΝΑΚΙΑ......

 

...ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ Μ@Λ@Κ@Σ ....ΕΙΣΑΙ Μ@Λ@Κ@Σ.....

ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΔΕΚΑΤΕΣΣΕΡΑ.....

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΩΣ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ....

 

ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟΙ ΟΥΤΕ ΤΟ ΦΕΡΜΟΥΑΡ ΤΟΥΣ ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ....

ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ

 

ΞΕΔΙΨΑΜΕ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΝΕΡΟ ΣΑΣ

ο χρόνος

άλλο

άλλο συνθέτης-άλλο μιμητής-άλλο κλέφτης

μουσική-μουσικοί-οργανοπαίχτες-ερμηνευτές-τραγουδιστές-τραγουδοποιοί

άλλο μουσικός και άλλο οργανοπαίχτης

άλλο ερμηνευτής-άλλο τραγουδιστής-άλλο τραγουδοποιός

άλλο βούρτσα-άλλο τσατσάρα

μουσική για όλα τα γούστα!

ΠΟΙΟΣ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ?

για πάντα ελεύθεροι

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΠΛΗΚΤΡΟΛΟΓΙΑ.....

....ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΧΕΣΤΕΙ ΠΑΝΩ ΤΟΥ....ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΑΡΑ ΤΟΥ.....

ΚΑΠΟΙΟΙ ΒΙΑΖΟΝΤΑΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΝΔΡΕΣ.....

ΚΑΝΕΙΣ ΒΡΕΓΜΕΝΟΣ ΠΙΑ.....

ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΩ ΣΤΟ ΜΠΑΝΙΟ

....ΤΩΡΑ ΜΠΟΡΩ ΚΑΙ ΣΤΟ ΜΠΑΝΙΟ....

ΞΕΚΙΝΑΣ ΔΙΑΙΤΑ??????????????

ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗ ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΙ ΕΝΔΕΙΞΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑΣ......

....ΘΑ ΠΙΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΝΕΡΟ....

ΚΑΝΕΝΑ ΠΟΤΗΡΙ ΔΕΝ ΘΑ ΓΛΙΣΤΡΗΣΕΙ ΞΑΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ......

ΓΙΑ ΝΕΑ ΓΚΑΡΣΟΝΙΑ (ΤΩΡΑ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΙΣΚΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΠΕΣΕΙ...)

ο καθένας στο δικό του μέρος......

....με ακρίβεια εκατοστών....

ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΠΙΟ ΑΝΕΤΟ ΥΠΝΟ (ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ)

...με ομαλή περιστροφή, απορροφητικό στους σεισμούς.....

Μουσικό ταξίδι από την Κρήτη ως τον Πόντο....

Η λύση της οικονομικής κρίσης-Νέοι τρόποι ασφαλούς αποταμίευσης....

έρχονται......

Οι Residents, μια από τις πιο χαρισματικές, ενδιαφέρουσες και παντοτινά καινοτόμες μπάντες (και όχι μόνο), θα εμφανιστούν το Σάββατο 15 Νοεμβρίου στη Θεσσαλονίκη στο Principal Club και την Κυριακή 16 Νοεμβρίου στην Αθήνα στο Θέατρο Παλλάς.

Αν υπάρχει κάτι για το οποίο δε μπορεί να κατηγορηθούν οι The Residents, είναι η μονοτονία. Αυτό το σχήμα δεν έχει προηγούμενο, ούτε επόμενο.

Τα live τους ήταν πάντα μια πρωτόγνωρη εμπειρία, ένα οπτικοακουστικό υπερθέαμα και ένα σημαντικό στοιχείο στο να συλλάβει κανείς έστω και στο ελάχιστο έννοιες όπως σουρεαλισμός και avant-garde στο χώρο της μουσικής.

Με τα όρια της φαντασίας, της πραγματικότητας και του μύθου να είναι πολύ κοντά τα μέλη αυτής της μοναδικής μουσικής κολεκτίβας, για περισσότερα από 30 χρόνια κατάφεραν να κρύβουν συστηματικά τις ταυτότητες και τα πρόσωπά τους πίσω από σουρεαλιστικές μάσκες που συνδέονται άμεσα με τα τραγούδια και την θεατρική απόδοσή τους, διατηρώντας τη μυστηριώδη, αινιγματική και αντι-σταρ ιδιοσυγκρασία τους.

Οι residents είναι από τους πρώτους μουσικούς- θεατρικούς περφόρμερς και αυτό το στοιχείο παραμένει ζωντανό, ενεργητικό και προκλητικό και στο πιο πρόσφατο πρότζεκτ τους the bunny boy που θα παρουσιάσουν στα πλαίσια της παγκόσμιας περιοδείας τους στην Αθήνα .

Η ιστορία περιστρέφεται αυτή τη φορά γύρω από έναν εκκεντρικό χαρακτήρα τον bunny boy που ψάχνει για τον χαμένο του αδελφό ακόμα και ανάμεσα στο κοινό μέσα σε ένα μοναδικό σκηνικό χώρο που παραπέμπει σε μιούζικαλ βιντεοπροβολή, θεατρική παράσταση και σουρεαλιστικό τσίρκο, με τον μοναδικό τρόπο των The Residents.



Τα εισιτήρια στην Αθήνα θα κοστίζουν: 40/50/80 και 100€.Προπώληση από Δευτέρα 1η Σεπτεμβρίου:ΑΘΗΝΑ
 - ΣΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΤΟΥ ΠΑΛΛΑΣ, ΒΟΥΚΟΥΡΕΣΤΙΟΥ 5, ΣΥΝΤΑΓΜΑ, 
  ΤΗΛ: 210 3213100, ΔΕΥΤΕΡΑ-ΣΑΒΒΑΤΟ : 10:00 - 18:00
 - ΣΤΟ PUBLIC, ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΗ ΣΕΡΒΙΑΣ, ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
 - ΣΤΑ FNAC ΓΛΥΦΑΔΑΣ ΚΑΙ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ
 - ΜΕ ΠΙΣΤΩΤΙΚΗ ΚΑΡΤΑ ΣΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ 210 8108181 ΚΑΙ ΣΤΟ www.ellthea.gr

και ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ στα METROPOLIS, τιμή εισιτηρίου €30
 



Πριν από μερικούς μήνες ένα "αφρόντιστο" DVD, έφτασε στο studio των Residents. Eίναι γνωστή βέβαια η μυστικότητα που τυλίγει το studio τους (κανείς δεν γνωρίζει που ακριβώς βρίσκεται) και όπως φαντάζεσται το δέμα με το DVD θεωρήθηκε αμέσως κάπως περίεργο. Τελικά οι Residents άνοιξαν το δέμα και και τοποθέτησαν το DVD με τον ακατέργαστο τίτλο "Postacards From Patmos", στο dvd player τους. Γοητευμένο το γκρούπ παρακολούθησε με προσοχή αυτό το αλλόκοτο ντοκουμέντο. Ετσι κατάλαβαν ότι ένας από τους πρώτους τους συνεργάτες, γνωστός με το όνομα "Bunny" είχε πειστεί ότι ο αδερφός του είχε εξαφανιστεί στο νησί της Πάτμου. Επικεντρώθηκαν λοιπόν στο να προσπαθήσουν να έρθουν σε επαφή μαζι του, χρησιμοποίησαν έτσι όλα τα μέσα που είχαν διαθέσιμα, ένα παλαιότερο τηλέφωνο, την διεύθυνση που είχε επάνω στον φάκελο, παλαιούς φίλους και συνεργάτες...αλλά χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Μετά σκέφτηκαν το YouTube και ότι θα μπορούσαν να ανεβάσουν το DVD ως ένα λάβαρο αγάπης...αλλά και πάλι ένιωσαν αποπροσανατολισμένοι. Τι θα μπορούσαν να κάνουν λοιπόν για αυτό? Η απάντηση έγινε εμφανής και το DVD "Postcards From Patmos" αποτέλεσε την έμπνευση για το πρόσφατο πόνημα των Residents. Άλλαξαν τον τίτλο σε "The Bunny Boy" προς τιμή του φίλου τους και ηχογράφησαν ένα pop άλμπουμ βασισμένο στο περιεχόμενο του DVD. Και αφού το πάθος τους και η έμπνευση συνεχίστηκαν, ξαναδημιούργησαν τα αυθεντικα "Patmos" videos. Και τελικά ενσωμάτωσαν τα video και τα τραγούδια στην ομώνυμη performance που θα δούμε τον Νοέμβρη στην χώρα μας!

θές να το κόψεις????....

1) Η γνώση των σταδίων της απεξάρτησης: η πρώτη μέρα είναι καθοριστική. Αν αντέξεις μία μέρα ολόκληρη (μιλάμε για κόψιμο μαχαίρι), σημαίνει ότι μπορείς να αντέξεις και την επόμενη και άρα όλες. Σε τρεις (3) μέρες ο οργανισμός σου έχει απεξαρτηθεί απο τη νικοτίνη. Αυτό σημαίνει ότι την τέταρτη ημέρα ξυπνάς όμορφα όμορφα και δεν έχεις τα πιο βασικά συμπτώματα. Έχεις κόψει το κάπνισμα κατά 90%. Τρεις μερούλες είναι ο βασικός σου αγώνας. Προσοχή, όμως, οι τρεις μέρες μετράνε από το τελευταίο τσιγάρο. Αν το κόψεις δυόμισι μέρες και κάνεις έστω μία τζούρα, ο οργανισμός ξαναεθίζεται στη νικοτίνη, το κοντέρ μηδενίζει και ξανά από την αρχή το τριήμερο. Έστω και για μία τζούρα. Για αυτό και όταν κάνεις ένα τσιγάρο τη μέρα ή μέρα παρά μέρα κ.λπ., περιμένοντας να σταματήσει να σου λείπει, απλώς ταλαιπωρείς τον εαυτό σου περισσότερο. Θέλει τρεις μέρες υπομονή για να φύγει η νικοτίνη από το αίμα σου.

2) Μετά παλεύεις με την έλλειψη ντοπαμίνης. Η ντοπαμίνη επανέρχεται στα φυσιολογικά όρια μετά από 20 μέρες (3 εβδομάδες, αν προτιμάς να μετράς με τριάδες). Την 21η μέρα, δηλαδή, όλα τα συμπτώματα της στέρησης διαλύονται και νοιώθεις τέτοια ευεξία που είχες χρόνια να νοιώσεις. Ουσιαστικά, δηλαδή, μετά από τρεις εβδομάδες έχεις κόψει το τσιγάρο. Από εκεί και πέρα παλεύεις μόνο τη συνήθεια. 

3) Σκέψου ότι έχεις κάνει υπομονή στη ζωή σου για πολύ περισσότερο καιρό και ενδεχομένως σε πολύ πιο επώδυνες καταστάσεις. Πίστεψέ με, αν το καλοσκεφτείς, η διακοπή του καπνίσματος είναι εύκολο πράγμα σε σχέση με άλλες δύσκολες καταστάσεις που αντιμετωπίζουμε συσχνά. Σκέψου, δηλαδή, ότι μια απλή γρίπη είναι πολύ πιο δύσκολο να την περάσεις. Σκέψου, επίσης, ότι η δυσκολία που νοιώθουμε όταν κόβουμε το κάπνισμα σε πολύ μεγάλο βαθμό επιτείνεται από τον μύθο που υπάρχει (προϊόν προπαγάνδας σε μεγάλο βαθμό) για το πόσο δύσκολο είναι. Με το πρώτο μικρό στερητικό νομίζουμε ότι έρχεται η αιώνια καταστροφή, ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για πολύ ελαφριά συμπτώματα. Τη μεγαλύτερη δουλειά την κάνει ο πανικός. Και αυτό που περιγράφεις στο ποστ, αν το ξαναδιαβάσεις, θα δεις ότι πιο πολύ είναι πανικός και λιγότερο στερητικό. Όταν σου έρθουν τα στερητικά, την πρώτη φορά ας πούμε, κάτσε ψύχραιμα και ανάλυσέ τα. Πώς ακριβώς αισθάνεσαι: λίγο μούδιασμα στο λαιμό, ανεπαίσθητο πονοκέφαλο, λίγο τεντωμένα νεύρα... οτιδήποτε. Θα δεις ότι είναι αστεία μπροστά σε άλλα που αντιμετωπίζεις σε τακτική βάση. Και, αν τα ανλύσεις και τα ξέρεις, θα αντιμετωπίζεις σχετικά εύκολα (τα βαικότερα για τρεις μέρες και τα υπόλοιπα για τρεις εβδομάδες, είπαμε- μετά πάπαλα).

Αντιμετώπιση των κρίσεων επιθυμίας για τσιγάρο.

1) να ξέρεις ότι έχουν μικρή διάρκεια (10 λεπτά), παρόλο που μας φαίνεται ότι θα είναι μόνιμη κατάσταση και μας πιάνει πανικός.

2) εγώ χρησιμοποίησα βάμα βρώμης (σε κάποια φαρμακεία - πίνεται). Η βρώμη έχει ήπια αντικαταθλιπτική δράση και -σε εμένα τουλάχιστον- μείωσε την ένταση των κρίσεων, και έτσι τις πάλευα. Εκτός από αυτό, έβαζα σε ένα βαμβάκι τρεις σταγονίτσες αιθέρια έλαια βασιλικού, γερανίου και περγαμόντο. Τα μύριζα σαν πρεζάκιας, αλλά βοηθούσαν, γιατί έχουν και αυτά ευεργετικές ιδιότητες για την περίσταση (είναι ακριβά αυτά τα μαλακισμένα, αλλά έχεις πολλά οικονομικά περιθώρια από την οικονομία που θα κάνεις με τη διακοπή του καπνίσματος). Τώρα, αν πας και γεμίσεις καμιά τσάντα με βρώμη και αιθέρια έλαια από κανένα φαρμακείο και δεν σου κάνουν τίποτα, δεν φταίω. Αυτά είναι σε μεγάλο βαθμό υποκειμενικές μέθοδοι (αντικειμενικά είναι τα δεδομένα που σου δίνω στην αρχή για τους χρόνους).

Συμβουλές:

- Η πρώτη μέρα είναι καθοριστική, αλλά όλες οι μέρες δεν είναι ίδιες. Που σημαίνει ότι όταν έχεις να αντιμετωπίσεις μια μέρα διαφορετική από την πρώτη, πρέπει να την αντιμετωπίσεις και αυτήν ως πρώτη.
- Για τις τρεις πρώτες μέρες καλό είναι να αποφύγεις καταστάσεις που απαιτούν τσιγάρο, όπως εξόδους, καμιά ζόρικη συνεδρίαση ;) κ.λπ. Καλό είνια οι τρεις πρώτες μέρες να μοιάζουν, δηλαδή, και να μην είναι πολύ απαιτητικές. Αλλά και αν είναι, μη σκας. Θα τα καταφέρεις.
- Μη βιαστείς. Κάνε την απόπειρα να το κόψεις σοβαρά και όχι με βιαστική απόφαση της στιγμής. Και αν αποτύχεις, μην απογοητευτείς. Κάπνισε κανονικά και χωρίς τύψεις και ξαναπροσπάθησε μετά από μερικές μέρες.
- Μη μισήσεις το τσιγάρο. Είναι ωραίο πράγμα. Βλάπτει επειδή είναι βλαβερός ό τρόπος ζωής μας (σωματικά και ψυχολογικά). Είτε το θεοποιείς, είτε το μισείς, δίνεις στο κάπνισμα υπερφυσικές ιδιότητες και δυσκολεύεσαι να το νικήσεις. Δεν χρειάζονται υπερβολές. Σ' αρέσει και είναι συγκεκριμένοι οι λόγοι που πρέπει να το κόψεις.
- Ψάξε στο internet. Θα βρεις πολλά sites που ίσως σε βοηθήσουν.
- Με βελονισμό το έκοψε ο γαμπρός μου εύκολα από όσο λέει.

- Αν έχεις να σκάσεις 500€, υπάρχει η πιο εύκολη μέθοδος: anti-smoking center.

πηγή : όμορφα

κι όμως είναι αληθινή......

ΑΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΚΟΡΟΙΔΟ....

....ΔΙΟΤΙ ΜΑΣ ΠΗΡΑΝΕ ΧΑΜΠΑΡΙ......

ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΗ ΛΥΣΗ....

ΞΥΠΝΗΣΤΕ....

ΕΝΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ MUSIC BODIES BLOG

Rory for Ever!

«Γλιστρώντας πίσω από τη ‘γραμμή των συνόρων’».

Κέντρο Ψυχικής Υγείας ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ 

Στις 3 Οκτωβρίου 2008, στις 7μμ, στον Πευκώνα των Αγίων Αναργύρων θα γίνει εκδήλωση-συναυλία με τίτλο: 


Στη συναυλία έχουν προσφερθεί να συμμετάσχουν τα συγκροτήματα:
ACTIVE MEMBER, EARTHBOUND, LOST BODIES. 

Αφετηρία για την εκδήλωση ήταν η ιστορία ενός νεαρού μετανάστη “χωρίς χαρτιά”, που ξεκίνησε από το Μπάνγκλαντες και ο οποίος, φτάνοντας, μετά από μια μακρά και περιπετειώδη διαδρομή, στην Ελλάδα, εμφανίζει ένα σοβαρό πρόβλημα ψυχικής υγείας, εξαιτίας του οποίου νοσηλεύεται στο ΨΝΑ. Μετά από μια παρατεταμένη νοσηλεία, μόνος και χωρίς κανένα υποστηρικτικό πλαίσιο, με την επικοινωνία μαζί του (ακόμα και στις συνεντεύξεις με τους θεράποντες) να γίνεται με τα λίγα αγγλικά που μιλούσε, βλέπει ότι το “όνειρο” για μια δουλειά, μέσω της οποίας θα μπορούσε να βοηθήσει την οικογένεια του, γίνεται, πλέον, “άπιαστο” και ζητάει να επιστρέψει στην πατρίδα του. 
Το ΨΝΑ καλύπτει τα έξοδα δύο μελών του προσωπικού του για να τον συνοδεύσουν στο μακρινό ταξίδι πίσω στο Μπάνγκλαντες. 
Μια ιστορία που μιλάει για εκατοντάδες χιλιάδες και εκατομμύρια παρόμοιες ιστορίες, για τη ζωή στην παγκόσμια “συνοριακή περιοχή”, “χωρίς χαρτιά”, χωρίς δικαιώματα, για το πώς ο ρατσισμός προκαλεί σοβαρά προβλήματα ψυχικής υγείας - με το “όνειρο για την επιβίωση” να καταλήγει, συχνά, όχι μόνο στο βυθό της θάλασσας, αλλά και στο ψυχιατρείο. 
Μιλάει, επίσης, για τις τρομερές ελλείψεις σε υπηρεσίες κατάλληλες ν’ “ακούσουν”, να “κατανοήσουν” και ν΄ αντιμετωπίσουν τον “ένα στους δέκα” από τους κατοίκους αυτής της χώρας, σύμφωνα με τη γλώσσα και τον πολιτισμό του οποίου είναι φορέας.

ΑΚΟΥΣΑΤΕ ΑΚΟΥΣΑΤΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!...................

ΜΕΙΝΕΤΕ ΜΟΝΙΜΩΣ ΟΝ LINE ΣΤΟ MUSIC BODIES BLOG , ΑΛΛΑ ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ΣΤΟ LOST BODIES BLOG, ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΕΤΕ ΛΙΑΝ ΣΥΝΤΟΜΩΣ LOST LIVE ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΠΑΤΑΓΟ !!!!!!!

ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΜΟΥ ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Mode Plagal

Οι Mode Plagal είναι ένα συγκρότημα που χρησιμοποιώντας την τεχνοτροπία της jazz, δημιούργησαν ένα ξεχωριστό μουσικό ιδίωμα, με αναφορές κατά κύριο λόγο στην ελληνική παραδοσιακή μουσική αλλά και σε βυζαντινούς ήχους, βαλκανικούς, αφρικάνικους, funky, groovy, rock, blues ρυθμούς και σε πολλά άλλα στοιχεία που υπάρχουν στην μουσική τους ως επιρροές. Ακροβατώντας με μαεστρία ανάμεσα σε όλα αυτά τα στοιχεία και συνδυάζοντάς τα με τον αυθορμητισμό και το κέφι τους -βασικό στοιχείο του ύφους της δουλειάς τους- έχουν καταφέρει να παράγουν ένα δικό τους μουσικό ιδίωμα και έναν αναγνωρίσιμο πλέον ήχο.

Από το 1990 που πρωτοεμφανίστηκαν ως σχήμα μέχρι σήμερα, οι Mode Plagal έχουν διαγράψει μια σταθερή ανοδική πορεία, λειτουργώντας συλλογικά ως γκρουπ με αυτόνομη μουσική φύση και θέση, δικαιώνοντας τον χαρακτηρισμό.

Οι τρεις μουσικοί, Θοδωρής Ρέλλος σαξόφωνο, Κλέων Αντωνίου κιθάρα και Τάκης Κανέλλος ντραμς, ιδρύουν τους Mode Plagal το 1990. Το 1995 προστίθεται στο αρχικό τρίο ο Αντώνης Μαράτος μπάσο και εκδίδουν στην Ano Kato στη Θεσσαλονίκη το πρώτο τους άλμπουμ "Mode Plagal".
Το 1998 κυκλοφορούν στην Λύρα το δεύτερο άλμπουμ "Mode Plagal II", με την συμμετοχή του ΄Αγγελου Πολυχρόνου κρουστά.
Ο δίσκος μπαίνει στο ετήσιο Top 100 των World Music Charts Europe 2000, στο Νο 96.
Το 2001 κυκλοφορούν στην Λύρα το τρίτο άλμπουμ τους "Mode Plagal III", με την συμμετοχή του Μάνου Σαριδάκη πλήκτρα και του Florian Mikuta πλήκτρα, -ο οποίος συμμετέχει έκτοτε στις ζωντανές εμφανίσεις- και guests τέσσερις σπουδαίες γυναικείες φωνές, τις Γιώτα Βέη, Σαβίνα Γιαννάτου, Ελένη Τσαλιγοπούλου και Θεοδοσία Τσάτσου.
Ο δίσκος ψηφίζεται στο Νο 13 του Top 20 των World Music Charts Europe τον Μάρτιο 2002, και στο Νο 33 του Top 100 της ίδιας χρονιάς.

Το 2003, σε συνεργασία με το παραδοσιακό σχήμα Βόσπορος από την Τουρκία, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Νικηφόρου Μεταξά, κυκλοφορεί από την Hitch Hyke το άλμπουμ "Του Βόσπορου το Πέρα", με νέες συνθέσεις καλλιτεχνών και από τα δύο σχήματα, σε ποίηση Γιώργου Σεφέρη, Τάκη Συρέλλη και Βασιλικής Παπαγεωργίου, η οποία και ερμηνεύει τα τραγούδια.

Οι Mode Plagal έχουν συνεργαστεί επί σκηνής κατά καιρούς με πολλούς καλλιτέχνες, και πιο πρόσφατα με την Ελένη Τσαλιγοπούλου (1999-2000), με τον Βόσπορο (2001-2), την Γιώτα Βέη και τον Βασίλη Σκουλά (2001), τον Διονύση Σαββόπουλο (2002-3).

΄Εχουν εμφανιστεί σε αμέτρητες μουσικές σκηνές, κλαμπ και φεστιβάλ σε ολόκληρη την Ελλάδα, μεταξύ των οποίων τα Φεστιβάλ Κόμικς της Βαβέλ στο Γκάζι, το Jazz Weekend Festival στην Ιερά οδό, το Μέγαρο Μουσικής, το 1ο & 2ο Ethnic & Jazz Festival στην Αθήνα, to Gaia Festival στην Θεσς/κη, καθώς επίσης και σε πολλά φεστιβάλ στο εξωτερικό, μεταξύ άλλων στα : 5ο Euro-Syrian Jazz Festival στην Δαμασκό, στη Σμύρνη και την Κωνσταντινούπολη σε συνεργασία με τον "Βόσπορο" για το έτος Σεφέρη, στη Χάγη, το ΄Αμστερνταμ, την Ουτρέχτη και το Ρότερνταμ με το "Φανάρι της Ανατολής", στο Barbican Theatre του Λονδίνου στα πλαίσια του Greece in Britain, στην Ισπανία, στο Βέλγιο, στο περίφημο Paradiso Club στο ΄Αμστερνταμ, στο Nijmegen/Ολλανδία, στο Fringe Bath Festival, στο Cardiff και στο Queen Elisabeth (Αγγλία), κλπ.

΄Εχουν πάρει όλα αυτά τα χρόνια πάμπολλες υμνητικές κριτικές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το μουσικό περιοδικό fRoots (Αγγλία) τους είχε το 2002 δισέλιδο αφιέρωμα ως "...το πιο πρωτοπόρο σχήμα της ελληνικής παραδοσιακής σκηνής", το Modern Drummer (Αμερική) χαρακτήρισε τον πρώτο τους δίσκο ως "...ό,τι καλύτερο έπεσε στα χέρια μας εδώ και καιρό, ανεξάρτητα από προέλευση...", ενώ κριτικές και σχόλια για το γκρουπ υπάρχουν σε διάφορα sites στο δίκτυο.

Κομμάτια τους έχουν συμπεριληφθεί σε διεθνείς συλλογές της world σκηνής, όπως στο ισπανικό "Grecia - De Oriente y de Occidente", (το "Γω στα Ξένα"), στο "The Rough Guide to the Music of Greece" - ("Πικροδάφνη"), στη συλλογή του fRoots - 2002, (το "Φεγγαράκι"), κ.ά.

ΘΟΔΩΡΗΣ ΡΕΛΛΟΣ

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε φλάουτο στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης με τον Tone Takahashi, θεωρητικά με τον Γιώργο Ζερβό και Βυζαντινή μουσική με τον Νικηφόρο Μεταξά στην Κωνσταντινούπολη, όπου και συνεργάστηκε με το συγκρότημα «Βόσπορος».
Παίζει σαξόφωνο από το 1980, συμμετέχοντας με διάφορα σχήματα σε φεστιβάλ, συναυλίες και εμφανίσεις σε κλαμπ στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
΄Εχει ηχογραφήσει για το ραδιόφωνο, την τηλεόραση, θεατρικές και χορευτικές παραστάσεις και για τον κινηματογράφο.
Συνθέσεις του υπάρχουν στους δίσκους:
«Το πρωί και το βράδυ» (Lyra 1991) με τον Μιχάλη Σιγανίδη
«Mode Plagal” (Ano Kato records, 1995) με τον Κλ. Αντωνίου και τον Τ. Κανέλλο
“Acid Free”, (Ano Kato records, 1985-1992) με τους Β. Ντάλλα, Γ. Μελάκη, Π. Μπενετάτο
«Πυρός Αιθήρ» (Legend, 2000)
Βόσπορος & Mode Plagal, “Του Βοσπόρου το Πέρα» (Hitch Hyke 2003)

ΚΛΕΩΝ ΑΝΤΩΝΙΟΥ

Γεννήθηκε στο Sidney στην Αυστραλία. Σπούδασε θεωρητικά στο Ελληνικό Ωδείο, κιθάρα με τον Χαράλαμπο Εκμετζόγλου, και έκανε μαθήματα αρμονίας με τον Μιχάλη Τραυλό. Από νεαρή ηλικία συμμετέχει σε διάφορα σχήματα σαν τραγουδιστής και κιθαρίστας.
Πρωτοεμφανίστηκε με δική του σύνθεση στους αγώνες τραγουδιού Κέρκυρας του Μάνου Χατζιδάκι. ΄Εχει ηχογραφήσει για τα μουσικά εργαστήρια του Γ’ προγράμματος του Μιχάλη Γρηγορίου.
Συνεργάστηκε σε συναυλίες και ηχογραφήσεις με πολλούς και διαφορετικούς μουσικούς και συνθέτες όπως οι Λένα Πλάτωνος, Νίκος Πορτοκάλογλου, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Ορφέας Περίδης, Κρίστη Στασινοπούλου, Δημήτρης Μαραγκόπουλος, Δημήτρης Πουλικάκος, ΄Αλλα Μαντάτα, Echo Tatoo, Way 2 Go, Σελάνα, Ζωρζ Πιλαλί, Πλάτωνα Aνδριτσάκη, Ayako Hirakata, Mandata Sound, κ.ά.
Συνθέσεις του υπάρχουν στους δίσκους :
«Αγώνες Τραγουδιού Κέρκυρας» 1981
«Mode Plagal” (Ano Kato records, 1995)
Θεοδοσία Τσάτσου, « Κόκκινο» (Minos Emi, 2002)
Βόσπορος & Mode Plagal, “Tου Βοσπόρου το Πέρα» (Hitch Hyke 2003)
Dubient (Hitch Hyke 2003) Dubient (Hitch Hyke 2003)

ΤΑΚΗΣ ΚΑΝΕΛΛΟΣ

Γεννήθηκε το 1960 στον Πειραιά
Συνεργάστηκε με τους : Anti Troppau Council, Μάνο Χατζιδάκι, Δημήτρη Πουλικάκο, ΄Αλλα Μαντάτα, Μιχάλη Σιγανίδη, Μαρίζα Κωχ, Ηρακλή Πασχαλίδη, Νίκο Πορτοκάλογλου, Νότιο ΄Ηχο, Τάκη Μπαρμπέρη, Ορφέα Περίδη, Φανάρι της Ανατολής, Αλκίνοο Ιωαννίδη, Ξύλινα Σπαθιά, Σωκράτη Μάλαμα κ. ά.
΄Εχει συνθέσει μουσική για το Μουσικό Εργαστήρι του Γ’ Προγράμματος, για τις θεατρικές παραστάσεις «Φαύστα» του Μποστ και «Κύκλωπας» του Ευριπίδη, καθώς και για την ταινία «Δρόμοι και Πορτοκάλια» της Αλίκης Δανέζη Knutsen.
Συνθέσεις του υπάρχουν στους δίσκους :
Βόσπορος & Mode Plagal, “Του Βοσπόρου το Πέρα» (Hitch Hyke 2003)

ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΑΡΑΤΟΣ

Γεννήθηκε το 1968 στην Αγγλία. ΄Εκανε φλάουτο με τον Δημήτρη Φωτόπουλο, Jazz με τον Δημήτρη Ζαφειρέλλη, σύνθεση και αντίστιξη με τον Χάρη Ξανθουδάκη και θεωρία της μουσικής με τους Μηνά Αλεξιάδη και Παναγιώτη Αδάμ. Εδώ και δέκα περίπου χρόνια ασχολείται με παραδοσιακά έγχορδα (ούτι και σάζι), καθώς και με τα κρουστά.
Είναι μέλος των Mode Plagal από το 1994 όπου αρχικά έπαιζε κρουστά, ενώ από το 1996 παίζει ηλεκτρικό μπάσο.
΄Εχει συνεργαστεί με τους : Ορφέα Περίδη, Μιχάλη Σιγανίδη, Φανάρι της Ανατολής, Ζωρζ Πιλαλί, Μουσικό Θίασο. Επίσης έχει συμμετάσχει ως μουσικός στις θεατρικές παραστάσεις «Ελίζα» - ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας, «Στο ΄Ονομα της Ελένης» - καλλιτ. Εταιρία ΑΡΓΩ (Αιμιλία Υψηλάντη) και «Λυσιστράτη» - Εθνικό Θέατρο.

ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΟΛΥΧΡΟΝΟΥ

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977. Σπούδασε πιάνο σε πολύ μικρή ηλικία στο Ωδείο Χαϊμαντά. Φοίτησε στο Μουσικό Γυμνάσιο και Λύκειο Παλλήνης : με τους Μάριο Μαυροειδή και Γιάννη Αρβανίτη (μαθητές του Σίμωνα Καρρά) σάζι, ούτι, τζουρά και Βυζαντινή Μουσική. Με τον Βαγγέλη Καρίπη, κρουστά. Με τον Πέτρο Κούρτη, μοντέρνα κρουστά.
΄Εχει συμμετάσχει σε ηχογραφήσεις παραδοσιακής μουσικής για το Αρχείο Ελληνικής Μουσικής και σε δίσκο του Αλκίνοου Ιωαννίδη.
΄Εχει συμμετάσχει σε συναυλίες των : Αλκίνοου Ιωαννίδη, Νίκου Μαμαγκάκη, Παντελή Θαλασσινού, Πέτρου Δουρδουμπάκη, με το γκρουπ Ανατολική Πόλις, κ.ά.
Είναι μέλος των Mode Plagal από το 1997.

FLORIAN MIKUTA

Γεννήθηκε στην Ρουμανία (Valea Praxovei), σε οικογένεια παραδοσιακών Ρουμάνων μουσικών, και σύντομα καλλιέργησε μια προτίμηση για την μαύρη μουσική. ΄Αρχισε να παίζει πιάνο στην ηλικία των 14 ετών και πολύ σύντομα ξεκίνησε να παίζει με παραδοσιακές και σύγχρονες μπάντες στην Ρουμανία και Ουγγαρία, όπου συναντήθηκε με σημαντικούς παραδοσιακούς Ρουμάνους και τσιγγάνους μουσικούς (Constantin Dulca, Mikie Cretu, Florin Martin, Lakatos Ion) και μελέτησε την τέχνη του αυτοσχεδιασμού. Από το 1994 ζει και εργάζεται στην Ελλάδα. ΄Εχει συνεργαστεί με jazz και blues σχήματα (Nick and the Backbone), και με τους Phil Guy, Angela Brown, Nick Gravenites, Nelie Travis, John Hammond.
Είναι μέλος των Mode Plagal από το 2000.

ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΑΣΥΛΟ

Πάει μια μέρα ένας, σε μια Τράπεζα στην αρμόδια υπάλληλο να ανοίξει λογαριασμό.

Πελ. Θέλω πολύ γρήγορα ν' ανοίξω λογαριασμό.

Υπ. Ένα λεπτό και θα σας εξυπηρετήσω.

Πελ. Τι λες μωρή πουτάνα βιάζομαι σου λέω

Υπ. Σας παρακαλώ κύριε πως μιλάτε έτσι;

Πελ. Αι γ….. μωρή, βιάζομαι σου είπα.

Ο διευθυντής του καταστήματος ακούει την φασαρία και πάει να δει τι γίνεται.

Δι. Τι συμβαίνει; γιατί φωνάζετε και βρίζετε κύριε;

Πελ. Εγώ κύριε Διευθυντά κέρδισα χθες το τζάκ ποτ στο τζόκερ και ήρθα σήμερα ν' ανοίξω λογαριασμό.

Δι. Και σας καθυστερεί αυτή η πουτάνα;

ultimate!

πληροφορίες χρήσιμες....

H απόσταση ανάμεσα στις δύο ράγες των σιδηροδρομικών γραμμών στις ΗΠΑ είναι 4 πόδια και 8,5 ίντσες (143,5 cm). Μάλλον παράξενος αριθμός.
Γιατί άραγε έχει επιλεγεί το συγκεκριμένο διάκενο;

Διότι ο σιδηρόδρομος στις ΗΠΑ κατασκευάστηκε με τον τρόπο που είχε κατασκευαστεί ο σιδηρόδρομος στην Αγγλία, από Αγγλους μηχανικούς που μετανάστευσαν, και οι οποίοι θεώρησαν ότι θα ήταν καλή σκέψη, επειδή θα επέτρεπε να χρησιμοποιηθούν υπάρχουσες ατμομηχανές από την Αγγλία.

Και τότε, γιατί οι Αγγλοι κατασκεύασαν τις ατμομηχανές τους έτσι;
Διότι οι πρώτες σιδηροδρομικές γραμμές κατασκευάστηκαν από τους ίδιους μηχανικούς που κατασκεύαζαν τραμ, στο οποίο χρησιμοποιούσαν ήδη το συγκεκριμένο διάκενο.

Kαι γιατί αυτό το διάκενο στο τραμ;  
Διότι οι κατασκευαστές του τραμ ήταν και κατασκευαστές αμαξών, που χρησιμοποιούσαν τα ίδια εργαλεία και τις ίδιες μεθόδους. 

Και γιατί οι άμαξες έχουν αυτό το διάκενο; 
Διότι, παντού στην Ευρώπη, και στην Αγγλία, οι δρόμοι είχαν λούκια για τους τροχούς των αμαξών και ένα διαφορετικό διάκενο θα προκαλούσε
διαρκώς βλάβες στους άξονες.

Και γιατί τα λούκια απέχουν τόσο μεταξύ τους;  
Διότι οι πρώτες μεγάλες οδοί στην Ευρώπη είχαν κατασκευαστεί από τους Ρωμαίους, με σκοπό να μετακινούνται εύκολα οι λεγεώνες τους. Οι πρώτες άμαξες ήταν οι πολεμικές άμαξες των Ρωμαίων. Οι άμαξες αυτές ήταν ιππήλατες: τις τραβούσαν δύο άλογα, τα οποία κάλπαζαν δίπλα-δίπλα και έπρεπε να απέχουν μεταξύ τους, ούτως ώστε το ένα άλογο να μην ενοχλεί το άλλο κατά τον καλπασμό. Προκειμένου να εξασφαλίζεται η σταθερότητα της άμαξας, οι τροχοί δεν έπρεπε να είναι ευθυγραμμισμένοι με τα ίχνη των αλόγων, ενώ δεν έπρεπε να είναι και πολύ απομακρυσμένοι, έτσι ώστε να αποτρέπονται τα ατυχήματα κατά την διασταύρωση δύο αμαξών στην ίδια οδό.

Ιδού λοιπόν η απάντηση στο αρχικό μας ερώτημα!  
Το διάκενο στις ράγες των Αμερικανικών σιδηροδρόμων εξηγείται, αφού 2.000 χρόνια νωρίτερα, σε μιαν άλλη ήπειρο, οι ρωμαϊκές άμαξες κατασκευάζονταν ανάλογα με το φάρδος που έχουν τα καπούλια δύο αλόγων.  

Και τώρα, το κερασάκι στην τούρτα: Υπάρχει και μια προέκταση αυτής της ιστορίας με το διάκενο στις ράγες και τα καπούλια των αλόγων.  
Αν δει κανείς το Αμερικανικό διαστημικό λεωφορείο στην εξέδρα εκτόξευσής του, μπορεί να παρατηρήσει δύο πλευρικές δεξαμενές καυσίμων που είναι στηριγμένες εκατέρωθεν της κεντρικής δεξαμενής.

Η εταιρεία Thiokol κατασκευάζει αυτές τις δεξαμενές στο εργοστάσιό της στην Γιούτα. Θα ήθελαν να τις κάνουν μεγαλύτερες, αλλά οι δεξαμενές αποστέλλονται σιδηροδρομικώς στο σημείο εκτόξευσης. Η σιδηροδρομική γραμμή μεταξύ του εργοστασίου και του Ακρωτηρίου Κανάβεραλ περνά από μια σήραγγα, κάτω από τα Βραχώδη Όρη. Αυτή η σήραγγα περιορίζει το μέγεθος των δεξαμενών στο πλάτος που έχουν τα καπούλια δύο αλόγων. 

Έτσι, το πλέον εξελιγμένο μεταφορικό μέσον του κόσμου, το διαστημικό λεωφορείο, εξαρτάται από το φάρδος του κώλου ενός αλόγου. Οι τεχνικές προδιαγραφές και η γραφειοκρατία είναι αθάνατες! Επομένως, την επόμενη φορά που θα βρεθείτε να κρατάτε στα χέρια σας παράξενες προδιαγραφές και θα αναρωτιέστε ποιος κώλος τις επινόησε, θα έχετε θέσει το σωστό ερώτημα.

Γίνεται που λετε η δίκη για τον Bin Landen και βγαίνει αθώος!

 
Εκεί λοιπόν που βρίσκονται στο δικαστήριο ο Bin, o Bush και ο αντιπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πετάγεται ένα τζίνι από το πουθενά!
Τους βλέπει, και τους λέει:
- Αφού είσαστε τρεις, θα έχετε από μία ευχή ο καθένας!
Λέει λοιπόν πρώτος ο αντιπρόσωπος:
- Εγώ θέλω να κάνεις όλη την Ευρώπη ζάπλουτη! Από παντού να τρέχει πετρέλαιο, να έχει το υπέδαφός της χρυσάφι και ουράνιο, και όλα τα καλά του Θεού...
(Θεός φυλάξει! Μετά αντί για την Ανατολή θα χτυπάνε εμάς οι αμερικάνοι!)...
Κάνει το τζίνι "ΦΟΥΠ"!
- Όλα εντάξει! Όπως τα είπες έγιναν!"
Πάει λοιπόν στον Bush και τον ρωτάει τι θα ήθελε να κάνει για αυτόν. Λέει ο Bush:
- Θέλω να σηκώσεις ένα τεράστιο τείχος γύρω από την Αμερική! Να μην μπορούν να μας κάνουν επιθέσεις, και κανείς να μην μπορεί να μας πειράξει!
Πάλι το τζίνι κάνει ένα ΦΟΥΠ!
- Έτοιμο και αυτό!
Τελευταίο αφήνει τον Bin...
Ο Bin ρωτάει λοιπόν το τζίνι...
- Δεν μου λες; Πως ακριβώς είναι αυτό το τείχος της Αμερικής;
Του λέει το τζίνι:
- Είναι 50 χιλιόμετρα ψηλό, και γύρω-γύρω από την Αμερική. Τίποτα δεν μπορεί να μπει μέσα, και τίποτα δεν μπορεί να βγει έξω!
Του λέει ο Bin:
- Ωραία... γέμισέ το με νερό τώρα...

"ΗΧΟΣ ΚΑΙ HIFI" (τεύχος 152, Νοέμβριος 1985)

ΠΡΟΣΕΞΑ ΜΙΑ ΤΑΣΗ ΣΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΑΝΚ ΓΚΡΟΥΠ ΝΑ ΔΙΑΧΩΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΕΙΔΙΚΟ ΚΟΙΝΟ, ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΟΤΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΙΑ ΠΑΝΚΗΔΕΣ ΑΛΛΑ ΜΟΝΟ ΠΑΝΚ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΑ. ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΠΟΤΕ ΠΡΩΤΟΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ;

ΚΩΣΤΑΣ : Εμείς στις πρώτες συναυλίες που είχαμε κάνει το '81-'82, δεν είχαμε πανκ κοινό απο κάτω. ’σχετος κόσμος ήταν οι περισσότεροι, αλλά γινόταν χαμός. Το δικό μας κοινό δημιουργήθηκε το '82, την εποχή που παίζαμε στην Αρετούσα.
ΛΟΥΗΣ : Υπηρχε κοινό απο τους Παρθενογένεσις.
Κ: Ναι, αλλά το κοινό των Παρθενογένεσις δεν ήταν στην ίδια φάση με το μετέπειτα κοινό. Ήταν πρώτα πρώτα "μεγάλοι" 25ρηδες. Ήταν άτομα γύρω απο το Remember. Δούλευαν σαν φωτομοντέλα. Αργότερα πήραν άλλες κατευθύνσεις. Απλώς μόλις βγήκε το '82 ένας πανκ κόσμος θέλανε να το παίξουν σαν πατέρες, ενώ στην πραγματικότητα αυτά τα άτομα δεν ήταν τίποτα. Αλλά για να ξαναγυρίσουμε στο μουσικό χώρο, οι "Παρθενογένεσις" ήταν το πρώτο, όχι πανκ, αλλά μπορούμε να πούμε new wave συγκρότημα.
ΓΙΑΝΝΗΣ: Εγώ πιστεύω ότι ήταν πανκ.
Κ: Τα πρώτα πανκ συγκροτήματα ήταν οι Homicide και οι Magic De Spell.
Γ: Και οι Dark Shadows που έπαιζαν το '80 στο Σπόρτιγκ με τον Γιώργο Πουλικάκο και τον Σιδηρόπουλο. Νομίζω παίζανε ρέγγε-πανκ. Οι Magic De Spell είχαν βγάλει το πρώτο πανκ σιγκλάκι στην ελλάδα. Αυτοί ήταν οι πρωτοπόροι της κίνησης.
Λ: Και ο Μπελτέκας που ήταν σε στυλ Iggy Pop και Stranglers. Ήταν και αυτός new wave.
Κ: Μετά ήρθαν οι Ανυπόφοροι και μετά εμείς. Θα ανοίγαμε μάλιστα το πρόγραμμα των Παρθενογένεσις το '80, αλλά διαλύσανε και δεν έγινε η συναυλία.
Λ: Την ίδια εποχή με τους Ανυπόφορους ήταν και ένα συγκρότημα απο το Παγκράτι οι Εσκουλαπιους. Μετά απο εμάς ήρθαν οι ’ουσβιτς και οι Guilotine. Ας μην ξεχνάμε και τους Birthward.
Κ: Μετά σκάσανε οι νεοπάνκηδες. Γενιά Του Χάους το '82 και Αδιέξοδο το '83.
Γ: Στη συναυλία του Γκύζη, το καλοκαίρι του '82, εμφανίστηκαν οι Stress, οι Soldiers Of Anarchy, μετέπειτα Ex-Humans, οι Ανυπόφοροι και τελευταίοι οι ’ουσβιτς, τη στιγμή που ήρθε η αστυνομία. Κι ακόμα οι Captain Νέφος στην πρώτη τους ουσιαστική εμφάνιση. Απο τότε καθιερώθηκαν. Ήταν ωραίοι, έπαιζαν κάτι σαν τους Talking heads. Ήταν και ένα συγκρότημα που ανέβηκε να πάιξει ροκ και έφαγε αυγά.
Κ: Μετά απο αυτούς βγήκαμε εμείς με τον αρμονίστα των Παρθενογένεσις, τον Μπιλι. Ξέρεις μέσα απο τους Stress έχουν περάσει δυο παλιά μέλη των Παρθενογένεσις, ο αρμονίστας και ο κιθαρίστας ο Τόμυ που σημερα παίζει στους X-Mandarina Duck.

ΓΝΩΡΙΣΑ ΚΑΤΙ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΣΤΗ "ΖΑΙΡΑ" ΤΟ '84 ΠΟΥ ΛΕΓΟΤΑΝ POLLUTION ΚΑΙ ΕΙΧΑΝ ΠΑΙΞΕΙ ΚΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΣΤΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΣΤΟΥ ΓΚΥΖΗ ΣΑΝ NIPPLE ERECTORS (ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΜΙΑΣ ΧΡΗΣΗΣ, ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ)

Λ: Υπήρχαν πολλά συγκροτήματα, αλλά έμεναν στα λόγια, ότι θα φτιάξουν συγκρότημα με το τάδε όνομα. Λίγοι είχαν κάνει εμφανίσεις.
Κ: Οι Stress υπήρχαν σαν ιδέα απο το '79. Είμασταν τότε 15-16 χρονών. Το '80 κάναμε τις πρώτες πρόβες και το φθινόπωρο την πρώτη μας εμφάνιση στη Χαλκίδα. Οι ουσιαστικές όμως εμφανίσεις ξεκίνησαν στην Αργυρούπολη το '81. Εκεί ήταν όλοι οι φίλοι μας, εκεί κάναμε το όνομα μας. Είμασταν το πρώτο συγκρότημα που βγήκε στις συνοικίες και έπαιξε κάτι διαφορετικό. Υπήρχε τότε κατεστημένο απο δυο τρία συγκροτήματα που μονοπωλούσαν την περιοχή απο Αργυρούπολη μέχρι Ηλιούπολη, Γλυφάδα, Βούλα και έπαιζαν όλα διασκευές, τα κλασσικά κομμάτια, Satisfaction, Smoke on the water, σε κάθε συναυλία τα ίδια και τα ίδια. Την πρώτη φορά που πήγαμε να παίξουμε μας κατεβάσανε κάτω οι φρικάδες. Είχαμε βγεί με αρβύλες, πέτσινα λεοπαρδαλέ πανελόνια, μαλλιά όρθια και μας είχανε στη μπούκα. Τη δεύτερη φορά τους είπαμε "παιδιά εμείς μπορεί να μην παίζουμε, αλλά τουλάχιστον παίζουμε δικά μας κομμάτια" και ο κόσμος σηκώθηκε και χόρεψε, υπήρξε ανταπόκριση, είχαμε και ελληνικό στίχο. Μόλις τελειώσαμε βγήκε ένα συγκρότημα απο αυτά τα κατεστημένα και είπε στον κόσμο, ότι τώρα θα ακούσετε καλή μουσική, δεν πρέπει να ακούτε ότι και ότι και σηκώθηκε ο κόσμος και έφυγε σαν να τους έλεγε "αφού παίζετε καλή μουσική παίξτε τη μόνοι σας". Δηλαδή καταφέραμε και επικοινωνήσαμε με τον κόσμο.
Λ: Τότε δεν χρησιμοποιούσαμε τη λέξη πανκ. Όταν μας ρωτούσαν λέγαμε εμείς παίζουμε δική μας σοκ μουσική, παίζουμε σοκ εν ρολ. Θέλαμε να σοκάρουμε, να πούμε δυο τρια πραγματα. Ο Φραγγίσκος ξετύλιγε ένα πανό με συνθήματα κι έλεγε στον κόσμο που καθόταν απο κάτω "παρακαλώ φύγετε απο κοντά, γιατί οταν παίζουμε μπορεί να σας συμβεί οποιοδήποτε απρόοπτο". Και δεν φεύγανε και είχαμε συνέχεια τραυματισμούς.
Κ: Πηδάγαμε μέσα στο κοινό.
Λ: Υπάρχει ταινία που δείχνει το Γιάννη να έχει πέσει πάνω στο μικρόφωνο και να κάνει σαν την τσίτα στη ζούγκλα και τον Κώστα να πέφτει σαν αεριωθούμενο στον κόσμο μαζί με το μπάσο του.
Κ: Ουκ ολίγα δόντια είχανε σπάσει.
Γ: Αυτά γινόντουσαν το '82 στη Σοφίτα και στο τέλος έβγαινε ο Ηρακλής και έλεγε "ποιος ξέρει να φτιάχνει καρέκλες". Και παρόλο που γινόντουσαν αυτές οι φάσεις με έπαιρνε ο Ηρακλής την άλλη μέρα τηλέφωνο και μου έλεγε σας έχω κανονίσει να παίξετε την Παρασκευή. Ήταν το μόνο κλαμπ που κοίταξε να προωθήσει τα ελληνικά συγκροτήματα.

ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΤΙ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΠΟΥ ΠΑΙΖΑΤΕ ΣΤΗΝ ΑΡΕΤΟΥΣΑ ΚΑΝΑΤΕ ΚΟΝΤΡΕΣ ΜΕ ΤΙΣ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΤΑΞΙΑΡΧΙΕΣ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΑΖΕΨΕΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΚΟΣΜΟ;

Λ: Το Skylab που παίζανε οι Μουσικές Ταξιαρχίες ήταν δίπλα στην Αρετούσα. Ένας τοίχος μας χώριζε. Μια φορά μάλιστα που είχαμε παίξει με μηχανήματα 200Watt, έρχεται ο καταστηματάρχης του Skylab και ο ντράμερ απο τις Ταξιαρχίες και λέει "χαμηλώστε ρε παιδιά, μας έχετε ταπώσει". Παίζαν οι Ταξιαρχίες και ακούγονταν μέσα η δικιά μας μουσική. Εκείνο τον καιρό ήταν ήδη γνωστοί, κάτι με τη δίκη της Καρδίτσας, κάτι με τους στίχους τους και μάζευαν πολύ κόσμο. Γινόταν λοιπόν μια ουρά έξω απο το Skylab και μια ουρά έξω απο την Αρετούσα για μας. Ο κόσμος που περνούσε ήξερε για τις Μουσικές Ταξιαρχίες αλλά δεν μπορούσε να καταλάβει για ποιο συγκρότημα περίμενε η διπλανή ουρά. Και να σκεφτείς ότι σε αυτούς είχε δυο κατοστάρικα το εισητήριο και σε μας ένα, κι όποιος δεν είχε έμπαινε με ένα πενηντάρικο και εμείς δεν παίρναμε φράγγο και μάλιστα πληρώσαμε και απο την τσεπη μας για τα μηχανήματα.
Κ: Την εποχή της Αρετούσας που ήταν το πρώτο ατόφιο πανκ μαγαζί μετά το Παρανόιντ, γινόταν χαμός μέσα. Εκεί πρωτοπαίξαμε στις 13 Φεβρουαρίου το '82 μαζί με τους Αουσβιτσ και τους Guilotine. Εκεί έμπαιναν σχεδόν μόνο πανκ άτομα. Στην Αρετούσα όταν παίξαμε τη δεύτερη φορά τα σπάσανε όλα. Παίζαμε με το φόβο να μην μας έρθει κανένα μπουκάλι στο κεφάλι. Είχαμε γίνει ένα με το κοινό. Ο κόσμος φώναζε "Stress destroyers-Stress destroyers". Σκάγανε μπουκάλια στους καθρέφτες του μπαρ.
Γ: Ο μπάρμαν ήταν μεθυσμένος και έλεγε πάρτε μπύρες, πάρτε μπύρες...
Κ: Εν τω μεταξύ το μαγαζί το μεταχειρίζονταν πάνκηδες. Ο ιδιοκτήτης ερχόταν κάθε δυο μέρες και του δίναν τα λεφτά.

ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΤΟΣΟ ΕΚΛΕΙΝΕ ΜΕΤΑ ΤΑ ΣΠΑΣΙΜΑΤΑ.

Λ: Ε ναι, αφού γινόταν της πουτάνας. Είχαν φτάσει στο σημείο να γκρεμίσουν έναν ολόκληρο τοίχο. Ξηλώσανε και τα υδραυλικά. Την πρώτη μέρα έγινε επισκευή. Μετά το δεύτερο σπάσιμο το κάνανε σκυλαδικο.
Γ: Ήταν ένα γενικό πνεύμα που επικρατούσε εκείνη την εποχή. Και η συναυλία στου Γκύζη ήταν επεισόδιο. Αρκεί μόνο να θυμηθώ ότι εγώ μπήκα απο το παράθυρο και βγήκα απο το παράθυρο. Μπήκα απο κει για να μην πληρώσω και βγήκα όταν ήρθαν οι μπάτσοι.
Κ: Κι όμως δεν υπήρχε θέμα παρεξήγησης. Είμασταν όλοι ένα, δεν είχαμε πλακωθέι ποτέ μεταξύ μας. Τότε ήταν πολύ πιο αγνή η φάση. Περπατάγαμε στο δρόμο, κι άμα βλέπαμε κανένα πάνκη, χαιρετιόμασταν με ενθουσιασμό κι ας μην τον ξεραμε. Σε κάθε συναυλία έβλεπες αγκαλιές και φιλιά λες και είμασταν χαμένοι σύντροφοι που ξαναβρεθήκαμε. Τώρα κοιτάνε ο ένας τον άλλο και λένε "τον δέρνεις αυτό το ξενέρωτο;"

ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΠΟΡΣΩΠΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΚΗΝΕΣ ΕΞΑΛΛΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ, ΑΝ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΕΙΧΑΝ ΝΟΗΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΚΦΥΛΙΣΤΟΥΝ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΚΛΙΜΑ ΠΑΙΔΙΑΣΤΙΚΟΥ ΧΑΒΑΛΕ ΟΙ STRESS ΗΔΗ ΑΠΟ ΤΟ '81 ΑΝΕΜΙΖΟΥΝ ΣΤΙΣ ΣΥΝΑΥΛΙΕΣ ΤΟΥΣ ΕΝΑ ΠΑΝΟ ΜΕ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΟΙΡΑΖΟΥΝ ΠΡΟΚΥΡΗΞΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥΣ. ΣΤΟ ΠΑΝΟ ΑΥΤΟ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΦΡΑΣΕΙΣ ΟΠΩΣ "ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ", "ANTI-WAR", "USA-RUSSIA ARE YOUR ONLY ENEMIES", "ANTI-DRUG". ΔΗΛΑΔΗ ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΟΧΗ ΠΟΥ ΟΙ CRASS ΗΤΑΝ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΓΝΩΣΤΟΙ ΕΔΩ, ΥΠΗΡΧΕ ΕΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ ΠΟΥ ΕΥΘΥΓΡΑΜΙΖΟΤΑΝ ΧΩΡΙΣ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΜΕ ΕΝΑ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΟ ΚΙΝΗΜΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕ ΤΗ ΝΕΑ ΤΟΤΕ ΦΑΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΚ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ.

Λ: Αυτό το πανό έγινε όταν πήραμε τον Φραγγίσκο, στην τρίτη μας συναυλία, το '81 στην Αργυρούπολη. Εκφράζει δικές μας καθαρά ιδέες που τις είχαμε συνειδητοποιήσει απο τότε. Τα συνθήματα ήταν γραμμένα πάνω σε ένα σεντόνι. Το απλώναμε σε κάθε συναυλία και κάθε φορά όλο και κάποιος ανέβαινε πάνω στο πάλκο που παίζαμε, το 'παιρνε, το 'κανε μπέρτα κι έφευγε και τον κυνηγάγαμε μετά να του το πάρουμε. Τώρα πια δεν βγαίνουμε με πανό, αλλά οι ιδέες μας δεν άλλαξαν.

ΟΙ ΚΑΙΡΟΙ ΟΜΩΣ ΑΛΛΑΞΑΝ. ΠΟΛΛΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΑ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΑΝ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΑΝΚ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΣ ΟΠΩΣ ΠΡΙΝ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΑΚΟΜΗ. ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΟΤΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΑΝΟΙΞΕ ΕΝΑΣ ΔΡΟΜΟΣ ΣΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΠΑΝΚ ΚΙ ΟΤΙ ΘΑ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΒΑΔΙΖΕΙ ΕΠ' ΑΠΕΙΡΟ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ; Η ΜΗΠΩΣ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΕΠΟΧΙΑΚΗ ΜΟΔΑ;

Γ: Γνωρίζω ότι εξελίσσεται αυτός ο χώρος. Αν και όταν φτιαχτηκε το '76 νομίσανε ότι θα πεθαινε κι ότι δεν ήταν τίποτα παραπάνω απο ένα εποχιακό κίνημα, όπως π.χ. οι νεορομαντικοί. Πάντα λένε ότι πεθαίνει, αλλά άμα προσέξει κανείς βρίσκει διάφορα κινήματα μέσα στον ίδιο χώρο, που δείχνουν ότι εξελλίσεται. Αρχίζει στην Αγγλία, ξαφνικά παρακμάζει στην Αγγλία και βγαίνει στην Αμερική και βγαίνει συγχρόνως και σε όλο τον κόσμο. Η Αγγλία δεν βγάζει συγκροτήματα αυτή τη στιγμή, αλλά η Αμερική έχει είκοσι σε κάθε γειτονιά.
Λ: Και λένε ότι το πρόβλημα της Β.Ιρλανδίας θα λυθεί μέσα απο τα 10.000 πανκ συγκροτήματα που διαθέτει!

ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΔΗΛΑΔΗ ΟΤΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΧΩΡΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΜΕΝ ΝΑ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΖΕΤΑΙ, ΑΛΛΑ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΕΝΑ ΒΑΣΙΚΟ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΑΝΟΙΞΕ ΜΙΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ;

Κ: Ναι, ας πούμε το δρόμο του αυθορμητισμού. Να μην κάνεις πράγματα κλεισμένα σε κλισέ. Το πανκ είναι αυθορμητισμός. Αυτό δεν σημαίνει να παίζεις άτεχνα. Μπορεί να παίζεις με πολλή τέχνη και να βγαίνει αυθόρμητα , να μην βγαίνει κονσερβοκούτι.
Γ: Οι Dead Kennedys π.χ ξέρουν πολύ καλά να παίζουν τα όργανά τους, αλλά παρόλα αυτά είδες τι μπορεί να γίνει σε μια συναυλία τους.
Λ: ’κουσες τα κομμάτια μας στην καινούρια εγγραφή, το "’βουλο Ον" κλπ. ’μα τ' ακούσεις σε μια συναυλία καταλαβαίνεις ότι δεν έχουν καμμιά σχέση με αυτά που έχουμε γράψει.
Κ: Στο στουντιο δε νιώθουμε ελεύθεροι, δεν μπορούμε ούτε καν να κινηθούμε γιατί θα ακουστεί απο το μικρόφωνο. Λείπει το στοιχείο του αυθορμητισμού που λέγαμε.

ΜΗΠΩΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΙΔΙΑ ΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΡΟΚ ΕΝ ΡΟΛ;

Κ: Ναι και το πανκ είναι νομίζω η πιο αγνή πρόταση του ροκ εν ρολ. Δεν είναι ούτε ο μπλιτζάς ούτε ο ντισκάς.

ΤΟ ΑΣΤΕΙΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΟ '55, ΟΤΑΝ ΑΡΧΙΖΕΙ ΝΑ ΔΙΑΔΙΔΕΤΑΙ ΑΥΤΗ Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑ, ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΧΟΡΕΥΕΙ ΡΟΚ ΕΝ ΡΟΛ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΑΝΑΛΟΓΟ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥ ΝΤΙΣΚΑ. ΤΟΥ ΑΡΕΣΕΙ Ο ΧΟΡΟΣ, ΟΙ ΚΙΝΗΣΕΙΣ, ΤΟ ΝΤΥΣΙΜΟ. Η ΑΛΗΤΙΚΗ ΖΩΗ ΜΕ ΓΚΟΜΕΝΕΣ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ Η ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ ΚΙ Η ΞΕΓΝΙΑΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ.

Γ: Ναι, αλλά οι κοινωνικές συνθήκες απο τότε άλλαξαν. Σήμερα δεν είναι επαναστατικό να κάνεις ένα πάρτυ ή να βουτήξεις το αυτοκίνητο του μπαμπά σου και να πάς στο Πόρτο Ράφτη.

ΣΗΜΕΡΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ. ΤΟ ΡΟΚ ΕΝ ΤΩ ΜΕΤΑΞΥ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΥΘΟΡΜΗΤΙΣΜΟ ΠΛΟΥΤΙΣΤΗΚΕ ΜΕ ΝΕΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ. ΕΝΑ ΝΕΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΣ. ΕΣΕΙΣ Π.Χ. ΕΧΕΤΕ ΔΗΛΩΣΕΙ ΟΤΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ ΣΑΣ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΘΙΞΕΤΕ ΥΠΑΡΚΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ, ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΚΙ ΟΧΙ ΝΑ ΛΕΤΕ ΙΣΤΟΡΙΟΥΛΕΣ. ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΑΣ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΣΤΕ; ΜΗΠΩΣ Η ΚΑΚΗ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ Η ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΟΤΙ ΕΙΣΤΕ ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΙ Η ΑΝΙΚΑΝΟΠΟΙΗΤΟΙ ΣΤΗ ΖΩΗ;

Γ: Η δική μου παιδική ηλικία ήταν πολύ αρμονική, δεν μου 'λειψε τίποτα, ήμουν ευτυχισμένο παιδί. Συμβαίνει όμως το εξής : Σου δίνουν την εικόνα ενός όμορφου κόσμου, μιας όμορφης παιδικότητας, κι όταν μεγαλώσεις συνειδητοποιείς ότι υπάρχει κι άλλη πλευρά της ζωής.
Κ: Σε μεγαλώνουνε μέσα σε μια ουτοπική σκέψη ότι ο κόσμος είναι καλός, θα σε δεχτεί με ανοιχτές αγκάλες και δεν σε προετοιμάζουν ούτε οι γονείς ούτε το σχολείο, δεν σου λένε ότι μπορεί να φας και κανένα χαστούκι στη ζωή.
Γ: Νομίζεις ότι οι άνθρωποι είναι ιδανικοί και ωραίοι και βγαίνεις στο δρόμο κι έρχεται ένας και σε χτυπάει και λες "μα... γιατί, τι του έκανα;"
Κ: Η περπατάς και βλέπεις ανθρώπους με κομμένα πόδια να ζητιανεύουν και λες "γιατί αυτός εκεί;" Τι φταίει; Ο ίδιος ή το κοινωνικό σύστημα; Κι έτσι σχηματίζονται οι πρώτες ρωγμές στην ωραία εικόνα του κόσμου. Αν όμως δεν έχεις συνείδηση βλέπεις τις αδικίες και προσπερνάς ασυγκίνητος.
Γ: Όλοι οι άνθρωποι έχουν συναισθηματισμό. Δε νομίζω ότι μένουν ασυγκίνητοι, απλά αδιαφορούν.

ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ, ΠΟΥ ΛΕΜΕ, ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ, ΕΠΕΙΔΗ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΚΟΙΤΑΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ. ΑΠ' ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΟΜΩΣ ΤΟ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΡΟΚ ΕΝ ΡΟΛ, ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ, ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΚΙ ΑΥΤΟ ΣΕ ΜΙΑ ΑΤΟΜΙΚΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ, "ΚΟΙΤΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ, ΓΙΝΕ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΣΟΥ". ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ΟΤΙ Η ΣΥΝΕΙΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΡΟΚ ΕΙΝΑΙ Η ΑΤΟΜΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΚΙ ΟΧΙ Η ΟΜΑΔΟΠΟΙΗΣΗ. ΠΩΣ ΣΥΜΒΙΒΑΖΕΤΑΙ ΛΟΙΠΟΝ ΑΠ' ΤΗ ΜΙΑ Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ; ΙΣΩΣ Η ΑΝΤΙΦΑΣΗ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΗ, ΠΑΝΤΩΣ ΘΕΛΕΙ ΠΟΛΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ. ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΡΟΤΕΙΝΕ ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΤΗ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΑΤΟΜΙΚΙΣΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΑΤΟΜΙΣΜΟ. ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΣΤΟ ΥΠΑΡΚΤΟ (ΚΙ ΟΧΙ ΣΤΟ ΙΔΕΑΤΟ) ΡΟΚ ΣΥΝΑΝΤΑΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ. ΤΟ ΡΟΚ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ ΑΓΓΕΛΙΚΟ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ.

Κ: Νομίζω ότι με βάση το προσωπικό σου κριτήριο μπορείς να κάνεις τις επιλογές σου.

ΔΗΛΑΔΗ ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ ΤΟΥ ΡΟΚ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΔΕΧΤΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ;

Γ: Εννοείται πως όχι! Υπάρχουν πολλές τάσεις και τόσα πολλά συγκροτήματα. Ας πάρουμε το θέμα της εμπορικότητας. Σε τι μπορεί να διαφέρει ο πατέρας μου, που εργάζεται για τα χρήματά του, για να αυξήσει τις καταθεσεις του στην τράπεζα, απο έναν ροκ καλλιτέχνη που κάνει την ίδια δουλειά; Είναι λοιπόν ίδιος με τον πατέρα μου, ο ίδιος καλοβολεμένος αστός, ο ίδιος κεφαλαιοκράτης. Κι ακριβώς αυτός ήταν ένας λόγος της ύπαρξης του πανκ. Γιατί πλέον δεν υπήρχε διέξοδος αφού το χρήμα καταβρόχθιζε όλα, ε κάπου ωσόσο έπρεπε να βρεθεί μια εναλλακτική λύση, κι αυτή η λύση ήταν το πανκ αναγκαστικά.