Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ

η παρακάτω "συνέντευξη/συζήτηση" δόθηκε μέσω e-mail σε μέλος του "lost friends bodies" , στις 19/03/06 και δημοσιεύτηκε στο "zine chimeres", που τότε τύγχανε να συμμετέχει το εν λόγω μέλος - από τότε μέχρι τώρα πολλά έχουν αλλάξει…οι καιροί έχουν αλλάξει…

ερώτηση: Αδερφέ αντώνη, σε ευχαριστούμε πολύ που δέχτηκες να μας παραχωρήσεις αυτή τη "συνέντευξη", από όσο γνωρίζουμε είναι η πρώτη που δίνεις γενικώς κάπου, είναι τιμή μας και μεγάλη μας χαρά, καθώς ξέρουμε πως αποφεύγεις τα πολλά-πολλά. Ευτυχώς που αποφάσισες να παραβρεθείς στο live στο μικρό μουσικό θέατρο (29 & 30 δεκεμβρίου 2005) και είχαμε την τύχη να σε γνωρίσουμε.

αντώνης: Η χαρά είναι δική μου.

ερώτηση: Πες μας δυο λόγια για το πως γνωρίστηκες με τον θάνο και το πώς ξεκίνησαν οι lost bodies, αυτό το "μαύρο πρόβατο" της ελληνικής μουσικής;

αντώνης: Για να το ξεκαθαρίσουμε μια και καλή... το μαύρο πρόβατο είναι ο θάνος... εγώ είμαι το άκακο άσπρο αρνάκι. :) Με τον θάνο ζούσαμε στην ίδια πολυκατοικία στην καλλιθέα και στον ίδιο όροφο. Με τη μουσική τα βρήκαμε γρήγορα και η κακία του κόσμου μας βάφτισε lost bodies. Τώρα που το σκέφτομαι... πιο θα ήταν το αποτέλεσμα αν μας έλεγαν "τα καλά παιδιά";

ερώτηση: Ένα χαρακτηριστικό των lost bodies είναι το πλήθος των διαφορετικών ειδών μουσικής στα κομμάτια τους, ένα ποικιλόμορφο κράμα ήχων. Πες μας κάποια πράγματα για τις μουσικές σου, κι όχι μόνο, επιρροές που σε βοήθησαν και σε βοηθούν να δημιουργήσεις τη μουσική των lost bodies.

αντώνης: Η ουσία των lost bodies είναι ακριβώς αυτή η... πολυ-μουσικότητα, γιατί και πολλές μουσικές ακούμε και πολλά μας απασχολούν και πολλά γουστάρουμε και βασικά η "συνταγή" δεν μας ενδιαφέρει να πετύχει έτσι ώστε να παίζουμε τα ίδια και τα ίδια επειδή πουλάει και φοβόμαστε μη χάσουμε τον κόσμο μας επειδή αλλάξαμε ήχο. Ότι μας κάθεται και μας λέει κάτι πάνω σε αυτό που θέλουμε να πούμε... αυτό παίζουμε. Η μουσική γίνεται και αυτή λόγος. Συμπληρώνει το ένα το άλλο. Η μουσική μας δεν γεμίζει κενά και σίγουρα δεν παίζει το ρόλο του γητευτή σε κάποιο κουπλέ ή ρεφρέν... άλλωστε δεν έχουμε τέτοια (με την κλασική έννοια). Είναι το ένα χέρι που πλένει το άλλο... Οι επιρροές είναι πολλές. Από αυτά που κουβαλάμε μέσα μας όλα αυτά τα χρόνια μέχρι κάτι της στιγμής. Εκείνοι που έχουν καταλάβει τι τρέχει με τους lost bodies μπορεί να κλαίνε και να γελάνε ταυτόχρονα γιατί η απόγνωση των άλλων είναι αστεία για άλλους και η χαρά κάποιων είναι η φρίκη πολλών. Αν ψάξει κανείς, θα ακούσει το χάος του depression αλλά μαζί και την ηδονή του σαρκασμού και της υπερβολής. Δεν κρυβόμαστε από κανέναν. Καταλαβαίνω πόσο πολύπλοκο ακούγεται το αποτέλεσμα... και είναι ένα πολύπλοκο πράγμα τελικά. Στο καινούργιο cd (coming soon) δεν καλυτερεύει το πράγμα. :)

ερώτηση: Το "χάνομαι" αν το είχε τραγουδήσει ένας pop star θα είχε γίνει no1 στα charts!!! Τι είναι αυτό που το διαφοροποιεί μέσα σε ένα cd των lost bodies;

αντώνης: lol Είναι το γενικότερο κλίμα που σε μπερδεύει και δεν ξέρει ο κόσμος πώς να αντιδράσει. Να κλάψει; Να γελάσει; Να τραβάει τα μαλλιά του; Και το εξωφρενικό ξέρετε ποιο είναι; Στα ψυχιατρεία τους βάζουν και ακούνε πουλάκια του δάσους και ποταμάκια. Οι απ’ έξω ακούνε εμάς!!! Πάντως απ' ότι έχω καταλάβει (από ζωντανές μαρτυρίες), οι lost bodies είναι σαν το παλιό κρασί τελικά... όσο ακούς, με τα χρόνια μεστώνει και βρίσκεις κάτι νέο κάθε φορά. Αλλά υπάρχει πάντα ο φόβος μη σου πεταχτεί ο γαμημένος φελλός στο μάτι.

ερώτηση: Είναι εμφανές για όσους έχουν εντρυφήσει στο φαινόμενο lost bodies ότι υπάρχει ένας στίχος αιχμηρός, αληθινός, ωμός, ο οποίος "παντρεύεται" με ένα απίστευτα ευαίσθητο, μελωδικό και λυρικό ήχο. Πώς τα καταφέρνετε;

αντώνης: Δεν είναι όλα σκατά γύρω μας. Υπάρχουν και ωραία πράγματα. Τα πεϊνερλί για παράδειγμα. Το dak. Είναι λογικό λοιπόν να παντρεύονται και να ανακατεύονται και να βγαίνουν όλα όσα μας γοητεύουν αλλά και όσα μας καίνε. Ο θάνος λέει αυτό που και οι δυο θα λέγαμε. Η μουσική είναι η μουσική που και οι δυο κεφάρουμε... και όλο αυτό... απλό η δύσκολο είναι οι lost bodies. Το θέμα είναι ότι το αφήνει στον κάθε ένα που ακούει. Δεν υπάρχουν οδηγίες ακρόασης στα cd-άκια. Εμείς μπορεί να έχουμε τρακάρει με κάτι και η απόγνωση αυτή να ερμηνεύεται αλλιώς σε κάποιον που δεν το ζει. Και τι έγινε; Στο ίδιο τσουκάλι βράζουμε μάγκες. Εδώ που είμαστε θα 'ρθετε...

ερώτηση: Εσύ στη ρόδο, ο θάνος στην αθήνα. Κι όμως, μ' ένα απλό τηλεφώνημα, και μέσα σε λίγα λεπτά, που θα σου πει τις σκέψεις του, εσύ κατευθείαν έχεις γράψει τις πρώτες νότες της μελωδίας. Απίστευτο. Έχει να κάνει με κάτι ξέχωρο απ' τη μουσική. Αυτός δεν είναι ο ορισμός της επικοινωνίας και της κατανόησης ανάμεσα στους ανθρώπους;

αντώνης: Χημεία παιδιά. Κύλησε ο τέντζερης... Φανταστείτε να ζούσαμε στην ίδια πόλη! Όμως τελικά είναι αυτό ακριβώς. Χημεία... χωρίς τις παρενέργειες. Καλά σχετικό είναι αυτό. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που μας βοηθάνε γιατί γουστάρουν. Έχουν ξύσει την επιφάνεια της κρούστας μας. Πολλοί από αυτούς θα μπορούσαν να είναι μόνιμα μέλη των lost bodies... εκτός βέβαια των παιδιών που βλέπετε στα live... οι οποίοι γαμάνε ε; Και ο καθένας με άλλο τρόπο. Από την γραφιστική πλευρά μέχρι την κινούμενη εικόνα. Ακόμα και εδώ στη ρόδο, υπάρχει κόσμος που γουστάρει και θέλει να συμμετέχει. Από τον φίλιππο (που είναι το dvd ρε μαλάκα;) μέχρι τον νίκο και τον λευτέρη. Είναι σπουδαίο πράγμα να εφαρμόζουν τις ιδέες τους και το χρόνο τους για σένα, αλλά αυτό μεταξύ του θάνου και εμένα είναι ένα πράγμα που λίγοι έχουν καταλάβει και η μαγεία είναι ότι αυτό που ζητάει ο ένας από τον άλλο μέσω τηλεφώνου, είναι τελικά μια κουβέντα και το αποτέλεσμα, ακριβώς αυτό που θέλαμε.

ερώτηση: Πιστεύεις ότι οι διάφορες απόπειρες εναλλακτικής ελεύθερης έκφρασης, αξίζουν τον κόπο να υπάρχουν παρόλο τη γενική αδιαφορία της πλειοψηφίας του κόσμου; Θυμίζει λίγο κλειστοφοβικό κύκλο αυτός ο χώρος που κινούμαστε. Δηλαδή όλα έγκειται στο μεράκι και στην όρεξη αυτών που το κάνουν. Περιμένουμε κάτι από τον κόσμο ή δεν μας νοιάζει το αποτέλεσμα; Υπάρχει κάποιος άλλος "στόχος" εκτός από το να εκφραστούμε όσοι κινούμαστε εναλλακτικά;

αντώνης: Υπάρχει σύγχυση με τον κόσμο. Μπορεί να πάρει σβάρνα τα εναλλακτικά live και αμέσως μετά να πάει και για το πλέον εμπορικό πράγμα. Να σας πω κάτι; Και τι έγινε; Όπως τη βρίσκει ο καθένας. Αν ο σκοπός μας ήταν να μαζεύουμε κόσμο και να πουλάμε... πίστεψε με, μας είναι πάρα πολύ εύκολο. Επειδή αρέσουν κάποια πράγματα σε εμάς δεν σημαίνει ότι πρέπει ντε και καλά να αρέσουν σε όλους. Είναι λάθος αυτό. Έχω μια άποψη πάνω σε αυτό που λέει ότι όσο σου αρέσει κάτι... ακούς. Δεν σου αρέσει; Μην ακούς. Για μουσική μιλάμε. Μια έκφραση που ανάλογα σου διαμορφώνει τη διάθεση. Δεν είναι μικροχειρουργική. Η όποια μουσική υποτίθεται ότι εκφράζει κατ’ αρχή αυτόν που τη γράφει... τώρα αν βρεθεί κάποιος να ακούσει και να γουστάρει... τότε γίνονται δύο και πάει λέγοντας.

ερώτηση: Πώς σου φάνηκε το live των lost bodies;

αντώνης: ΕΠΑΘΑ!!! Ντρέπομαι που έπρεπε να περάσουν τόσα χρόνια να δω ένα live. Είναι και εξωφρενικό ε; :) Η μπάντα είναι φοβερή και όλα τα παιδιά γουστάρουν που παίζουν και αυτό φαίνεται και ακούγεται και το αποτέλεσμα είναι ο κόσμος να περνάει καλά και από ότι πρόσεξα όλοι ήξεραν όλα τα λόγια. Και γαμώ. Τώρα κατάλαβα γιατί γίνεται χαμός όπου παίζουν και γιατί υπάρχει κόσμος που πάει ξανά και ξανά. Από μακριά καταλαβαίνεις... είναι δύσκολο να κατανοήσεις και να βάλεις εικόνα σε αυτά που ακούς από εκείνους που πάνε στα live.

ερώτηση: Υπάρχει κόσμος που θα ήθελε να δει κι εσένα πάνω στη σκηνή. Είναι κάτι που δεν σε ενδιαφέρει;

αντώνης: Το γκρουπ έχει κάνει πάρα πολύ δουλειά για να βγαίνει το κάθε live. Θα ήταν ωραία αλλά από την άλλη δεν με ενδιαφέρει. Η σελίνα ετοιμάζει φαντασμαγορικό πρόγραμμα για το 2008, (στην μελβούρνη νομίζω), όταν κλείνουμε τα 20 χρόνια. Σύμφωνοι. Θα το κάνω. Αλλά μόνο αν ανέβει όλος ο κόσμος που έχει δουλέψει μαζί μας. Η σίλια, η μυρτώ, η σελίνα, η λούση... και τόσοι άλλοι. Έτσι ναι!

ερώτηση: Στο μικρό μουσικό θέατρο, εμφανίστηκαν για πρώτη φορά ζωντανά, ως support στους lost bodies, οι skotian eftame. Ποια είναι η γνώμη σου;

αντώνης: Αυτό παιδιά δεν το περίμενα. Οι lost bodies είναι alternative και η άποψή μου είναι ότι οι skotian eftame ήταν το κερασάκι στις δυο βραδιές. Γούσταρα πολύ... αλλά σας το είχα πει και τότε... μαζί και εικόνα.

ερώτηση: Πλέον οι lost bodies εδώ και λίγους μήνες διαθέτουν και site. Πώς σου φαίνεται;

αντώνης: Αυτό πια! Τεχνολογία μεγάλε. Εμείς ακόμα το 2000 ανακαλύψαμε τον ηλεκτρισμό. Πάντως είναι φοβερό. Μίλησα με κόσμο που μπήκε και γουστάρανε. Συγκεντρώνει τόσες εναλλακτικές προτάσεις και με αυτόν τον τρόπο πολλοί περισσότεροι θα μπουν στο κλίμα. Εντυπωσιακό. Ο θάνος ασχολείται με αυτό και έτσι υπάρχει επικοινωνία με πολύ κόσμο και είναι σημαντικό πράγμα. Να μπορούμε να μιλάμε... έστω και έτσι.