ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΟΥΣΙΚΟΙ ΠΟΥ ΔΥΝΑΣΤΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ....
Φέτος στη Φρεαττύδα ήταν το τρίτο μας ραντεβού με τον Μάνου Τσάο για άλλο ένα μοναδικό live που απελευθέρωσε εκρηκτική ενέργεια από 20.000 και πλέον κόσμο με τον τρόπο που μόνο ο Μανού ξέρει. "Τhis is an emergency" ούρλιαζε λίγο αργότερα επί σκηνής ο Μανού και όποιος έχει καρδιά ακούει τα λόγια του:
>> Είσαι ένας μουσικός που τραγουδά υπέρ της αντιπαγκοσμιοποίησης της αγοράς. Θεωρείς ότι είσαι κατά κάποιον τρόπο και ένας από τους ηγέτες αυτού του κινήματος;
>> Φυσικά είμαι μέρος αυτού του κινήματος αλλά δε θέλω να γίνω αυτό που ο Τύπος προσπάθησε να με βαφτίσει μετά τη Γένοβα, ένα είδος ηγέτη αυτού του κινήματος, γιατί είναι πολύ σημαντικό να μην υπάρχει ηγέτης σε αυτό. Το επαναλαμβάνω αυτό συνέχεια κάθε φορά που μου απευθύνουν αυτήν την ερώτηση. Δεν είμαι ο ηγέτης του. Είμαι ο Μανού, είμαι μέρος αυτού του κινήματος και είναι πολύ βασικό σε αυτό το κίνημα ο μόνος ηγέτης να είναι η μαζικότητα του κόσμου. Αν μπλέξουμε με ηγέτες δε θα μας βγει σε καλό γιατί οι ηγέτες διαφθείρονται εύκολα.
>> Τι πιστεύεις ότι θα πρέπει να κάνει το κίνημα;
>>Θα πρέπει να προσπαθήσουμε. Προσωπικά είμαι μουσικός και όχι πολιτικός. Ο αγώνας θα πρέπει να συνεχιστεί και αν δούμε ότι δεν καρποφορεί τότε θα πρέπει να προσπαθήσουμε ακόμα περισσότερο. Σε αυτό τον κόσμο θέλω να φέρω πολλά παιδιά γι' αυτό θα συνεχίσω να αγωνίζομαι για αυτά που πιστεύω. Το κίνημα θα πρέπει να αποτελείται από πολλά διαφορετικά άτομα, όχι από δύο τρία άτομα που να αυτοαποκαλούνται ηγέτες του, αλλά από πολλούς που να του δίνουν κάτι ξεχωριστό. Ο πλούτος του είναι η διαφορετικότητα του καθενός που συμμετέχει σε αυτό και το δυναμώνει.
>> Μου φαίνεται παράδοξο και αντιφατικό ότι συνοδεύεις τον αγώνα ενάντια στην παγκοσμιοποίηση με τη λέξη γιορτή. Μπορείς να μας το εξηγήσεις αυτό;
>>Υπάρχουν χιλιάδες τρόποι για να αγωνιστεί κανείς. Το να πω ποιος είναι ο πιο αποτελεσματικός δεν μπορώ. Είναι σημαντικό να υπάρχουν πολλοί άνθρωποι οι οποίοι να αγωνίζονται ταυτόχρονα με διαφορετικούς τρόπους. Ο καθένας πρέπει να χρησιμοποιεί αυτό που ξέρει να κάνει. Εγώ είμαι μουσικός, αυτό ξέρω να κάνω και αυτό δίνω σε αυτό το γενικότερο κίνημα. Το ίδιο σημαντικό είναι να υπάρχουν δημοσιογράφοι, ... οδηγοί ταξί, ψαράδες και να παλεύουν ο καθένας με τον τρόπο του.
>> Λές ότι δεν θέλεις αρχηγούς αλλά οι αποφάσεις που επηρεάζουν τις ζωές μας παίρνονται στη βουλή από τα πολιτικά κόμματα. Από τι μια μπορεί να μη θέλουμε αρχηγούς, από την άλλη θέλουμε να αλλάξουμε ζωή. Είναι αυτό εφικτό;
>> Έχω τις αμφιβολίες μου για τον αν οι αποφάσεις παίρνονται στη βουλή γιατί είναι όλα τόσο τραγικά διεφθαρμένα. Τους νόμους μπορείς να τους αλλάξεις στην ίδια σου την γειτονιά και από κει και πέρα μπορούν να αλλάξουν παντού. Όταν μιλάμε για νομοθεσία εγώ πάντα το βλέπω στα όρια της γειτονιάς μου. Οι πολιτικοί όλο λένε ναι, ναι, ναι αλλά στην πραγματικότητα δεν αλλάζουν τίποτα. Στο επίπεδο όμως της γειτονιάς όταν μαζευτούνε οι οικογένειες, οι γείτονες οι φίλοι και οι γνωστοί και αποφασίσουν κάτι για τη γειτονιά τους τότε αυτό πραγματικά μπορεί να γίνει. Είναι μια λύση ανάγκης αλλά προς το παρόν είναι η μόνη λύση. Τουλάχιστον βλέπεις τα θετικά αποτελέσματα μπροστά στα μάτια σου. Και ονειρεύομαι να γίνονται αυτές οι μικρές επαναστάσεις σε πολλές γειτονιές ανά τον κόσμο.
>> Έχεις σκεφτεί να πας στην Παλαιστίνη για συναυλία;
>>Άμα υπήρχε η ευκαιρία θα πήγαινα. Δε νομίζω πάντως ότι αυτό που χρειάζεται αυτή τη στιγμή η Παλαιστίνη είναι μια συναυλία, γιατί εκεί υπάρχουν άλλες ανάγκες πιο σκληρές. Έχω κάποιες επαφές με ανθρώπους εκεί που πρόλαβαν να μπουν στην Παλαιστίνη γιατί τώρα αυτό είναι σχεδόν αδύνατο, είτε δημοσιογράφους είτε ανθρώπους που απλά πήγαν να εκφράσουν τη συμπαράστασή τους στον παλαιστινιακό λαό. Αλλά η βασική μου πληροφόρηση για τα εκεί τεκταινόμενα προέρχεται από το internet.
>> Θα ήθελες να συμμετέχεις στη διαδήλωση κατά της παγκοσμιοποίησης του χρόνου τον Ιούνιο του 2003 στη Θεσσαλονίκη;
>>Έχω αποφασίσει εδώ και καιρό να μην προγραμματίζω τη ζωή μου παραπέρα από τους επόμενους τρεις μήνες. Μετά το τέλος αυτού του Ιούλη δεν έχω προγραμματίσει ακόμα τίποτα, ούτε σε προσωπικό, ούτε σε επαγγελματικό επίπεδο. Ελπίζω τον Αύγουστο να αρχίζω να σχηματίζω μια εικόνα για το τι θα κάνω την επόμενη χρονιά. Πλέον τα πάντα γίνονται πολύ γρήγορα και ο κόσμος όλος μπορεί να είναι διαφορετικός σε ένα χρόνο, οπότε δεν μπορώ να ξέρω από τώρα!
>> Αν και δεν αποδέχεσαι, και σωστά κάνεις, την ταμπέλα του καλλιτέχνη-ηγέτη του κινήματος της αντιπαγκοσμιοποίησης, το θέλεις ή όχι είσαι σύμβολο για πάρα πολύ κόσμο. Επιπλέον όλο και περισσότεροι άνθρωποι, αρκετοί από τους οποίους ανήκουν σε ένα mainstream κοινό, ακούνε πλέον τη μουσική σου αν και δεν ξέρουν ούτε την πορεία σου με τους Mano Negra*, ούτε τις απόψεις σου. Πιστεύεις ότι μπορείς να εκμεταλλευτείς το star system για να περάσεις το μήνυμα μας σε αυτόν τον κόσμο;
>> Όταν είσαι διάσημος, έχεις μια ευθύνη απλά γιατί έχεις πρόσβαση στο μικρόφωνο. Το πρόβλημα είναι ότι μόνο οι διάσημοι άνθρωποι έχουν πρόσβαση στο μικρόφωνο. Έτσι όταν κάποιοι μου κάνουν ερωτήσεις εγώ απαντάω και λέω τη γνώμη μου και τις ιδέες μου γενικότερα. Μικρός όταν άρχισα να δημιουργώ μουσική ποτέ δε φανταζόμουν ότι η μουσική συνεπαγόταν κάτι τέτοιο. Δε διάλεξα μόνος μου αυτή την ευθύνη, αλλά αφού έχω πρόσβαση στο μικρόφωνο οφείλω να την επωμιστώ. Μπορεί να κάνω και λάθος, δεν ξέρω.
>> Κρίνοντας από τον τίτλο του τελευταίου σου δίσκου, Proxima estacion esperanza (επόμενη στάση ελπίδα) έχεις μια αισιόδοξη αντιμετώπιση για τα πράγματα.
>> Όχι δεν είμαι αισιόδοξος για τα πράγματα. Αν κοιτάξω προς το μέλλον τα περισσότερα πράγματα που βλέπω είναι απαισιόδοξα. Το μόνο που με βοηθάει είναι να ελπίζω. Αν δεν έχεις ελπίδα, καταπέφτεις στην παραίτηση που είναι το χειρότερο πράγμα ή στον κυνισμό. Δεν θέλω να είμαι ούτε παραιτημένος ούτε όμως και κυνικός. Αυτός είναι ο τρόπος μου, η ελπίδα. Όσο πιο μαύρο βλέπεις το μέλλον τόσο περισσότερο πρέπει να ελπίζεις.
>> Έχεις καταφέρει να παντρέψεις το δυτικό rock 'n roll με έθνικ μουσικές. Ποιον μουσικό θαύμαζες μικρός;
>>Από μικρός μου άρεσε ο Ιγνάθιο Βίγια, ο επονομαζόμενος και Μπόλα ντε Νιέβε (χιονόμπαλα), ο βασιλιάς του κουβανέζικου μπολερό. Με τους Mano Negra είχαμε κάνει μια διασκευή ενός κομματιού του. Στο σπίτι είχαμε δίσκους κυρίως από τη Λατινική Αμερική.
>> Πως καταφέρνεις ή έστω σε πιο βαθμό καταφέρνεις να κρατάς την ανεξαρτησία σου από τη μουσική βιομηχανία, όντας πλέον κομμάτι της;
>> Είναι πολύ δύσκολο. Για το καλλιτεχνικό μέρος της δουλειάς μου δεν είναι πρόβλημα γιατί έχω συμβόλαιο που μου επιτρέπει να κάνω ότι θέλω και η εταιρία μου (σ.σ. Virgin) δεν μπορεί να κάνει καμία παρέμβαση στο υλικό μου. Δεν μπορούν να κάνουν τίποτα αν δεν πω ναι. Για παράδειγμα προς το παρόν λέω όχι στην τηλεοπτική διαφήμιση γιατί θεωρώ ότι ο κόσμος που θέλει να αγοράσει το δίσκο μου, θα το κάνει ούτως ή άλλως. Υπάρχουν όμως και πολλοί άλλοι δίσκοι και δε θέλω η εταιρία μου να σπρώξει τον δικό μου εις βάρος των άλλων. Αυτή είναι η θέση μου. Όμως όλο και περισσότερο βλέπω τους δρόμους μας να απομακρύνονται. Είμαι δέκα χρόνια στη Virgin και έχω πολλούς φίλους που εργάζονται εκεί αλλά η πολιτική της εταιρίας γίνεται όλο και περισσότερο απαράδεκτη. Ίσως το Σεπτέμβριο ένα 20% του ανθρώπινου δυναμικού της Virgin / EMI χάσει τη δουλειά του εξαιτίας της τρέλας των πολυεθνικών και αν αυτό γίνει θα ήθελα να είμαι και εγώ ένας από αυτούς!
>> Σε ενοχλεί που κάποιος μπορεί να κατεβάσει τη μουσική σου δωρεάν από το internet;
>>Προσωπικά δε με ενοχλεί καθόλου και το θεωρώ περισσότερο θετικό από αρνητικό. Είναι ένας νέος αφάνταστος πριν από λίγο καιρό τρόπος διανομής και θα πρέπει να εκμεταλλευτούμε την επανάσταση αυτή τις τεχνολογίας. Αυτή τη στιγμή τα λεφτά που βγάζω είναι ικανά για να έχω στέγη, τροφή και να είναι καλά η οικογένειά μου. Δεν είναι ανάγκη για μένα να κυνηγήσω περισσότερο κέρδος. Το να διανέμονται τα τραγούδια μου μέσω του internet, ή ακόμα με οποιονδήποτε άλλον εναλλακτικό ή και πειρατικό τρόπο μου φαίνεται φυσιολογικό, αφού οι τιμές των cd είναι πολύ υψηλές. Και εγώ αν δεν μου περίσσευαν λεφτά να αγοράσω ένα cd θα το κατέβαζα από το δίκτυο. Για τους γνωστούς καλλιτέχνες δεν είναι πρόβλημα η διανομή μέσω του internet. Το κοινό όμως θα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι οι καλλιτέχνες που δεν είναι τόσο γνωστοί αντιμετωπίζουν πρόβλημα να εξασφαλίσουν τα προς το ζην. Γι' αυτό και θα πρέπει να αγοράζει τα cd τους. Θα πρέπει να κρατηθεί μια ισορροπία.
>> Είμαστε λίγη ώρα πριν τη συναυλία. Τι να περιμένουμε; Θα παίξετε κομμάτια από τους Mano Negra;
>>Ένας λόγος που αποφάσισα να έρθω φέτος ξανά στην Ελλάδα και να γίνει αυτός ο διακανονισμός με την τιμή του εισιτηρίου είναι το λάθος που έγινε με την περσινή συναυλία, ένα λάθος που με στεναχώρησε πάρα πολύ. Ένοιωθα λοιπόν πως έπρεπε να κάνω κάτι για να ανταποδώσω. Είχαμε ένα χρέος απέναντι στο ελληνικό κοινό αφού το εισιτήριο σε όλες τις άλλες χώρες ήταν πολύ φθηνότερο και αυτό μας βάρυνε πολύ τη συνείδηση. Θα ακούσουμε κομμάτια από την εποχή των Mano Negra αλλά φυσικά και από το Clandestino και το Proxima Estacion Esperanza. To βασικό είναι ότι οι εκδοχές των κομματιών που θα παίξουμε θα είναι εντελώς διαφορετικές από ότι στο cd. Και αυτό γιατί το να γράφεις μουσική στο στούντιο και το να παίζεις ζωντανά μπροστά σε κόσμο είναι δύο πράγματα τελείως διαφορετικά μεταξύ τους. Δε με ενδιαφέρει να αναπαράγω αυτό που ο καθένας μπορεί να ακούσει στο δίσκο. Είναι σα να χάνεις αυτομάτως όταν προσπαθείς να αναπαράγεις ακριβώς ότι ακούς στο cd, το 90% του κοινού το οποίο θα έρθει να σε δει. Όπως και το αντίστροφο. Δε θα ήθελα ποτέ ότι κάνω live να το βάλω μέσα σε ένα δίσκο. Θα ήταν σα να χάνεις το 90% των δυνατοτήτων που σου προσφέρει ένα στούντιο.
>> Τι έχεις να σχολιάσεις σχετικά με το αποτέλεσμα των πρόσφατων εκλογών στη Γαλλία. Θα πήγαινες να ψηφίσεις;
>>Θεωρώ ότι είναι σημαντικό να πας να ψηφίσεις. Eαν δεν πας θα έχεις φαινόμενα σαν και αυτό του Λεπέν στη Γαλλία. Κι ο κόσμος στη Γαλλία το μετάνιωσε που τουλάχιστον στον 1ο γύρο δεν πήγε να ψηφίσει. Από την άλλη το να πας να ψηφίσεις είναι ένα πρόβλημα από μόνο του γιατί η δημοκρατία είναι άρρωστη. Αυτό που κάνω από 18 ετών οπότε και έχω δικαίωμα ψήφου είναι να μην ψηφίζω υπέρ αλλά κατά κάποιου πολιτικού προσώπου και αυτό δεν είναι κάτι που κάνω μόνο εγώ αλλά και πολλοί άλλοι. Αυτό συμβαίνει επειδή δεν ξέρουμε κάποιον πολιτικό που να μπορούμε να εμπιστευτούμε. Συμφωνώ με αυτούς που λένε ότι η δημοκρατία είναι ότι καλύτερο υπάρχει, αυτό που έχουμε αυτή τη στιγμή τουλάχιστον για να συμβιώνουμε. Αλλά κανένας πλέον δεν εμπιστεύεται τους πολιτικούς και γι' αυτό βέβαια ευθύνονται οι πολιτικοί. Είναι τόσο διεφθαρμένοι με αποτέλεσμα να έχουν απογοητεύσει τον κόσμο. Επίσης είναι πολύ υποκριτές και αυτό φαίνεται και στο μείζον θέμα της μετανάστευσης. Λένε ότι κάνουν αγώνα ενάντια στον ρατσισμό αλλά με τις πράξεις τους κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Αυτό που δεν θέλουν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις είναι νόμιμους μετανάστες με χαρτιά στην Ε.Ε. ούτως ώστε να έχουν τους clandestinos (παράνομοι χωρίς χαρτιά μετανάστες) του χεριού τους. Μεγάλο μέρος της Ευρωπαϊκής οικονομίας στηρίζεται στους μετανάστες και κυρίως στους clandestinos. Πάνω από το 50% της αγροτικής παραγωγής οφείλεται στους παράνομους μετανάστες σε χώρες όπως η Ισπανία, η Ελλάδα και αυτό ισχύει μέχρι την ... Καλιφόρνια. Δεν μπορείς να θες μια Ευρώπη φρούριο χωρίς λαθρομετανάστες και παράλληλα η οικονομία σου να στηρίζεται σε αυτούς, είναι πολύ υποκριτικό.
πηγή : amfitheatro.gr
1 σχόλιο:
o Manu Chao είχε δηλώσει ότι με τα λεφτά που έχει βγάλει ως τώρα θα μπορούσε να σταματήσει να κάνει οτιδήποτε και να γυρίζει τον κόσμο με την φίλη του, αλλά συνεχίζει...
ευτυχώς που μας έσωσε!!!!!!!!!!!!!
Δημοσίευση σχολίου